OCENA REDAKCJI: 9/10
- Sprytny i wciągający scenariusz
- Daniel Craig powraca do formy jako Benoit Blanc
- Janelle Monae kradnie show
- Niepotrzebne ustawienie pandemii
- Kilka zbyt wielu tanich żartów z nazwiskami
Kiedy film zaczyna się tak szybko i organicznie, jak „Knives Out”, sequel jest prawie pewny. Ale jest kilka bardzo prawdziwych pól minowych, na których można się poruszać, tworząc kolejny film. Czy reżyser Rian Johnson będzie w stanie odtworzyć magię, która sprawiła, że ”Knives Out” jest tak orzeźwiający, czy też „Glass Onion” będzie tylko zmęczoną wersją swoich największych hitów? Czy postać taka jak Benoit Blanc zostanie zredukowana do tylko karykatury, wypełnionej frazesami, które za każdym razem, gdy je usłyszymy, brzmią coraz bardziej pusto? Czy sequel z tylko jednym powracającym członkiem obsady zdobędzie ten sam poziom dobrej woli? Jakość „Glass Onion: A Knives Out Mystery” nigdy nie była gwarantowana, ale bądźcie spokojni: kontynuacja Riana Johnsona, której premiera odbyła się na Międzynarodowym Festiwalu Filmowym w Toronto, jest prawie idealna, opowiada zupełnie inną historię, ale oddaje tę samą żartobliwa pogarda dla elit społecznych, które dały „Knives Out” swój kąsek.
Dobra, staromodna tajemnica morderstwa
Naprawdę, im mniej mówi się o faktycznej fabule, tym lepiej — każdy zasługuje na to, by wejść do filmu w nienaruszonym stanie. „Szklana Cebula” zamienia przytulny arystokratyczny dwór na błyszczącą prywatną grecką wyspę: mniej „Pułapka na myszy”, więcej „Śmierć na Nilu”. Miles Bron (Edward Norton, w wysłaniu tech brosów, takich jak Elon Musk) zaprasza grupę swojego najbliższego przyjaciela na wspaniały weekendowy wypad w środku blokady COVID-19. Tematem przewodnim jest „tajemnica morderstwa”, a jego goście (wśród nich wybitny naukowiec, polityk, modelka, która stała się potentatem mody i działacz na rzecz praw mężczyzn, którego śledzą dobrze prosperujące media społecznościowe) muszą rozwiązać jego „morderstwo”. ”. Jak można się było spodziewać, wkrótce sprawy przybiorą śmiertelny obrót. Ale nie martw się: Benoit Blanc (Daniel Craig, powracający i bawiący się w swoim życiu) otrzymał tajemnicze zaproszenie na tę imprezę i wkrótce zajmie się sprawą.
Powiedzieć znacznie więcej, zdradziłoby zbyt wiele, ale wystarczy powiedzieć, że „Szklana cebula” zawiera tak wiele elementów, które sprawiły, że pierwszy film stał się nieoczekiwanym hitem. Mimo, że posiada inny język wizualny, przenosząc się ze świata ekscentrycznej WASP, przepełnionej posiadłości w Nowej Anglii, do zimnej, a czasami absurdalnie nowoczesnej śródziemnomorskiej posiadłości, jest niezachwiany w swoim zaangażowaniu w przebijanie elit. Sercem tych filmów jest przedstawianie klasy rządzącej jako obłudnej i z natury skorumpowanej. Podczas gdy gatunek tajemnicy morderstwa, któremu „Szklana cebula” składa hołd, często olśniewa bogatą elitę (nawet gdy rzuca światło na ich bolączki społeczne), „zjedz bogatych” jest w dużej mierze soczewką, przez którą można oglądać oba te filmy.
Godny następca Knives Out
Cała obsada jest znakomita, chociaż niektórzy członkowie ekipy nie są tak dobrze rozwinięci jak inni — Kathryn Hahn i Leslie Odom Jr. czują się szczególnie niedostatecznie wykorzystani. Ale jako całość „Glass Onion” udaje się znaleźć godną grupę społecznych elit do wyśmiewania, a ich źródła utrzymania pozwalają Rianowi Johnsonowi poszerzyć swój zakres, przejmując wiele różnych destrukcyjnych sił, które rządzą społeczeństwem. Mimo to, chociaż ten polityczny nurt jest widoczny w całym filmie, nigdy nie stoi on na przeszkodzie unikalnemu poczuciu humoru, które kultywuje Johnson. „Glass Onion” jest tak samo zabawny jak „Knives Out” i równie pełen niespodzianek. Pokusą tego typu filmów jest próba rozwiązania morderstwa wraz z Benoit Blancem – Johnson wspiera te wysiłki, jednocześnie radośnie je podcinając.
Trzeba przyznać, że „Szklana cebula” to emocjonalnie satysfakcjonujący film do obejrzenia, jakość, która przyczyniła się do sukcesu jego poprzednika. To nie jest całkiem jednak doskonały. Decyzja o oprawieniu historii w pandemię COVID-19 daje filmowi powolne otwarcie, zanim dostanie się do dobrych rzeczy i może sprawić, że zostanie on opublikowany wcześniej niż w innym przypadku (zwłaszcza, że tak naprawdę nie potrzebuje obecność blokady, aby film miał sens). Czasami zdarza się nadmierne poleganie na odwoływaniu się do nazw i popkultury, które graniczy z lenistwem, a jeśli miałeś wrażenie, że „Knives Out” jest na nosie z jego politycznym komentarzem, prawdopodobnie ponownie doświadczysz tego uczucia.
Kinowy wszechświat Benoit Blanc
Ogólnie rzecz biorąc, są to małe skargi i niewiele odbiegają od produktu końcowego. „Glass Onion” reprezentuje wyjątkową i wyjątkową wizję Riana Johnsona, udowadniając, że możliwe jest zrobienie fascynującej kontynuacji dla ogromnego tłumu. Dzięki obsadzie bez wysiłku utalentowanych przedstawień dramatycznych i komediowych — na czele z Janelle Monae, która kradnie show i nigdy nie ogląda się za siebie — są w stanie ożywić film, który od razu składa hołd swojemu gatunkowi, a jednocześnie rzuca żartobliwie wrogie oko na interesariuszy współczesnego społeczeństwa.
Daniel Craig powiedział, że zagra Benoita Blanca w filmach Riana Johnsona tak długo, jak tylko będzie mógł, i jasne jest, że uważa tę pracę za najbardziej twórczo angażującą pracę, w którą był zaangażowany od dłuższego czasu. Daleko od postaci, która nie staje się tylko przesadną wersją samego siebie (jak Jack Sparrow, jeśli wolisz), Craig znajduje nowe notatki dla dzielnego detektywa, które czynią go jeszcze bardziej przekonującym. Dzięki sprytnemu scenariuszowi, postaciom, które doskonale satyrują współczesną klasę rządzącą i przyjemnym tłumom wybrykom, które podbiły publiczność „Knives Out”, „Glass Onion: A Knives Out Mystery” to czysta przyjemność.