W tym momencie stwierdzenie, że „Gra o tron” nie zawsze dawała uczciwe wstrząsy swoim kobiecym postaciom, nie jest do końca oryginalne ani przełomowe. Jasne, Daenerys Targaryen z Emilii Clarke rozpoczęła serię jako kultowa szefowa hashtag girl z trzema małymi smokami i przebojową postawą, ale gdy wielu fanów nazwało jej córki jej imieniem, showrunner David Benioff i DB Weiss odsunęli kurtynę, by ujawnić, że w zasadzie była Hitlerem, ale jeśli miał smoki. Cersei Lannister Leny Headey była kiedyś jedną z najbardziej skomplikowanych kobiecych antybohaterek w telewizji, a następnie zakończyła program, stojąc przy oknie i umierając, szlochając, dzięki stosie spadających kamieni, których można było całkowicie uniknąć. Sansa Sophie Turner przeżyła podróż pełną wzlotów i upadków wraz z dość spektakularnym rozwojem postaci, ale mówi również, że lata brutalizacji i napaści sprawiły, że pod koniec stała się lepszą, silniejszą osobą. Te przykłady ostatecznie tylko zarysowują powierzchnię.
Jak więc prequel i pierwszy spin-off tego serialu, „House of the Dragon”, mają wpływ na ten niepokojący trend wyznaczony przez jego poprzednika? Cóż, z pewnością podejmuje jakąś próbę naprawienia krzywd wyrządzonych przez „Grę o tron”, ale w połowie pierwszego sezonu ostatecznie stworzył zupełnie nowe problemy. Oto jak „House of the Dragon” próbuje rozwiązać problemy z kobiecą grą w „Game of Thrones”… i po prostu znajduje nowe.
House of the Dragon skupia się na silnych postaciach kobiecych… tak jakby
Jeszcze zanim „House of the Dragon” trafił na mały ekran w sierpniu 2022 roku, jego marketing jasno pokazał, że serial, w przeciwieństwie do „Game of Thrones”, będzie przedstawiał kobiece postacie z przodu i na środku. Wchodzi Rhaenyra Targaryen — grana przez Milly Alcock jako nastolatka i Emmę D’Arcy jako dorosła — uparta jeźdźca smoków, która jako jedyne dziecko króla Viserysa I (Paddy Considine) jest oficjalnym spadkobiercą Żelaznego Tronu. uczyń ją pierwszą kobietą, która rządzi Siedmioma Królestwami. Viserys, trzeba przyznać, nie odwraca tej decyzji, nawet gdy ma dwóch synów ze swoją znacznie młodszą żoną Alicent Hightower (Emily Carey jako nastolatka, Olivia Cooke jako dorosła), ale Rhaenyra jest niezwykle świadoma, że jej sytuacja jest niepewna w Najlepsza.
Jako nastolatka Rhaenyra jest nękana świadomością, że jak mówi jej Rhaenys Targaryen (Eve Best), niesławna „Królowa, która nigdy nie była”, pominięta przez jej kuzyna Viserysa, mówi jej, że mężczyźni woleliby oglądać królestwo „płonące” niż zobacz kobietę siedzącą na Żelaznym Tronie. Tymczasem Alicent jest niezwykle świadoma dzięki swojemu ojcu Otto (Rhys Ifans), że jeśli Rhaenyra chce zachować swoje prawa do tronu, może pozbyć się synów Alicent, aby wzmocnić to samo prawo. „House of the Dragon” zdecydowanie chce, aby widzowie zobaczyli Alicent i Rhaenyrę jako niesamowicie silne postacie kobiece, ale… czy naprawdę?
Program nie tylko stawia dwie główne postacie kobiece przeciwko sobie, zamiast sprzymierzyć je dla jakiegoś wspólnego celu, ale także stawia je w środku patriarchalnego systemu, do którego oboje przestrzegają – zwłaszcza Alicent, który jest zasadniczo używany jako pionek seksualny przez własnego ojca bez żadnego oporu. Czy Rhaenyra i Alicent są rzeczywiście potężni, czy to tylko pozorna feministyczna fasada? „Dom Smoka” naprawdę chce, abyśmy wierzyli, że jest to opowieść o silnych kobietach, ale opiera się na zbyt wielu tropach i nadal skupia się przede wszystkim na męskim systemie.
Przemoc wobec kobiet szerzy się w całym Domu Smoka
Szósty odcinek „Domu smoka”, zatytułowany „Księżniczka i królowa”, skupia się na sporze między Alicent i Rhaenyrą, a jeśli chodzi o tę drugą, otwiera się na zbliżeniu jej zbolałej twarzy podczas porodu. To nie jest pierwsza scena przedstawiająca poród w „Domu smoka”, ale jest najmniej zabójcza – co jest dość niskim paskiem do wyczyszczenia, zwłaszcza od tej sceny, w której Rhaenyra natychmiast ciągnie siebie i jej zniszczone ciało po porodzie. Czerwona Twierdza, aby pokazać swoje dziecko wymagającemu Alicent, sama w sobie jest dość wstrząsająca.
W chwili pisania tego tekstu dwie kobiety zmarły podczas porodu w „Domu smoka” — matka Rhaenyry, Aemma (Sian Brooke), która przechodzi niespodziewane cesarskie cięcie wykonane bez jej zgody, które powoduje jej wykrwawienie, oraz dorosła Laena Velaryon (Nanna Blondell), która wybiera samospalenie przez smoka, gdy jej proces porodu przebiega tak samo jak Aemmy (a mianowicie dziecko w pośladkach). Warto zauważyć, że obie te kobiety zmarły w pierwszy odcinek w którym się pojawili – chociaż młodsza wersja Laeny pojawiła się w innych odcinkach, była to pierwsza tura Blondell jako bohatera – podobnie jak Rhea Royce (Rachel Redford), która została zabita przez własnego męża Daemona Targaryena (Matt Smith) w swoim pierwszym kiedykolwiek scena.
Dokąd może się udać House of the Dragon?
„House of the Dragon” w tym momencie naprawdę chce mieć to w obie strony: serial chce zdobyć jakieś mgliste pochwały feministyczne, jednocześnie pokazując brutalną przemoc wobec kobiet, zwłaszcza jeśli chodzi o poród. Dwie kobiety umierające z powodu ciąż poszło strasznie źle w ciągu zaledwie sześciu odcinków jest prawdopodobnie częścią tego, co miał na myśli showrunner i reżyser pierwszego sezonu Miguel Sapochnik, kiedy powiedział, że chce, aby serial był dokładny w „okresie”, co później wyjaśnił, zwracając się do Aemmy śmierć w następstwie pilota, mówiąc, że był to czas bez odpowiedniej opieki medycznej, gdzie ten los spotykał kobiety częściej niż nie.
To wszystko dobrze i dobrze, ale wciąż nasuwa się pytanie: czy musimy to zobaczyć na ekranie i czy „Dom smoka” musi w ten sposób brutalizować kobiety? Widzowie wiedzą, że poród jest niebezpieczny, na pewno; użycie dwóch postaci kobiecych jako dosłownych ofiar z ludzi po prostu przekręca przysłowiowy nóż. Jasne, serial daje nam pozorną alternatywę dla obyczajów społecznych tamtych czasów w Rhaenyrze, wolnej seksualnie i szczerej kobiecie, która wielokrotnie zabiera kochanków dla własnej przyjemności — ale kiedy przychodzi do tego, Rhaenyra, która jako nastolatka z zapałem nie chce dzieci, rodzi trzech chłopców, prawdopodobnie dlatego, że wymaga tego jej społeczeństwo. Rhaenyra może mieć w sobie cień dziewczęcej dominacji, ale ona i Alicent nadal są ostatecznie bezsilni i ten fakt jest nieunikniony, bez względu na to, jak bardzo ten program chce, abyśmy go zignorowali.
Przemoc seksualna w „House of the Dragon” była jak dotąd wykorzystywana jako narzędzie fabularne znacznie rzadziej niż podczas „Game of Thrones”, ale niebezpieczne ciąże, nieodwracalnie patriarchalny system i dwie kobiety w wojnie na wyniszczenie wszystko to działa. razem, aby upewnić się, że ta seria stworzyła wszystkie nowe problemy, jeśli chodzi o postacie kobiece. Pokolenia, zanim Daenerys podpaliła King’s Landing, ponieważ była o coś szalona, wydaje się, że jej przodkowie mogą ostatecznie otrzymać te same rozczarowujące zabójstwa postaci.