OCENA REDAKCJI: 3/10
- Dobrze widzieć Laurie Strode i Michaela Myersa po raz ostatni
- Głównym bohaterem filmu jest nowa, nieciekawa postać
- Obywatele Haddonfield to poważny problem
- Michael Myers ledwo występuje w filmie
Gdy słońce zachodzi (przynajmniej ta ostatnia iteracja) serii „Halloween”, historia filmu wydaje się prawdopodobnie zauważać, że najbardziej intrygującym elementem, który David Gordon Green i Danny McBride próbowali wykorzystać, było pragnienie uczynienia Haddonfielda prawdziwym, namacalnym miejsce wypełnione prawdziwymi ludźmi. To małe, aspirujące do Ameryki miasteczko, od dawna jest domem dla Michaela Myersa i śladu rozlewu krwi, który podąża za nim. Ale dopiero w ich niecierpliwie wyczekiwanej, pobłogosławionej przez Johna Carpentera, nowej trylogii z udziałem Jamiego Lee Curtisa („Halloween” z 2018 roku, „Halloween Kills” z 2021 roku, a teraz „Halloween Ends” z 2022 roku), miasto wydawało się czymś więcej niż tylko miejsce zbrodni.
Ich Haddonfield to miasto, w którym trwają dziesięciolecia wiktymizacji, a jego mieszkańcy są zdeterminowani, aby postrzegać siebie jako ocalałych i nie pozwolić, aby zdefiniował ich maniak noszenia masek z ich przeszłości. Niestety, doprowadziło to do powstania miasta takiego jak te widziane w „Village of the Damned” lub „The Sweet Hereafter” Atoma Egoyana: cierpienie pokoleń doprowadziło do ogarniającej nędzy, która przynosi załamanych mieszkańców, których ulotnym chwilom radości towarzyszy ogromny zmysł winy. Chociaż ci ludzie przechodzą przez wnioski, nie ma nadziei na jakąkolwiek przyszłość.
W „Ends” Green i McBride znaleźli się w kącie własnej roboty, próbując się wydostać, sprawiając, że wszystkie te posępne postacie poczują się głęboko. Czy możesz wybrać radość? Czy możesz zablokować zło? Jeśli śmierć nadchodzi po ciebie, czy możesz po prostu przymknąć oko?
Bez względu na to, jakie mogą być te odpowiedzi (a film nie jest zainteresowany ich poważnym badaniem), faktem jest, że my, widzowie, zostajemy z Haddonfieldem, gdzie wszyscy są nieszczęśliwi, każdy mieszkaniec jest jak zwierzę z rzeźni, które czeka, by go wypuścić. ich nieszczęścia, a na czele wszystkich stoi Laurie — która w niewytłumaczalny sposób postanowiła teraz zrezygnować ze swoich niedawnych skłonności do przetrwania i zamiast tego przenieść się do najbardziej irytująco wesołego domu w Haddonfield, metafora obejmująca radość życia z pełnym gardłem, gdy coś pisze. autobiografii, która wydaje się mieć pięć różnych dramatycznie zapisanych zdań końcowych.
Zagraj dla mnie w Michaela
„Istnieją dwa rodzaje zła”, mówi kultowa postać Curtisa w jednym z wielu przemówień (do mordercy, który siedzi tam uważnie i przyjmuje wszystko), co jest charakterystyczne dla jej pozornego nowego sposobu myślenia jako Dr. Phila Haddonfielda. „Istnieje zło, które istnieje jako siła zewnętrzna, zagrażając dobru plemienia. Przetrwanie zależy od zrozumienia, świadomości i strachu przed fizycznymi zagrożeniami dla naszego codziennego życia. Inny rodzaj zła żyje w nas, jak choroba lub infekcja , To jest bardziej niebezpieczne, ponieważ możemy nie wiedzieć, że jesteśmy zarażeni”.
Niestety, po początkowym wybuchu energii wokół tych filmów Green/McBride (i kilku inspirujących momentach w „Halloween Kills”), wydaje się, że w końcu pojawiła się wrząca infekcja w „Ends”. Przejawiło się to w absurdalnych scenach, w których dzieciaki z zespołu nękają przypadkowych ludzi na parkingach stacji benzynowych, antagonistyczni, cytujący Nietzschego DJ-e wszczynają bójki poza swoim studiem (miejmy nadzieję, że grają „Bohemian Rhapsody” lub coś innego, co pozwoli na wystarczająco dużo czasu) i cały miasto jest zamieszkane przez ludzi chowających się za rzeczami, patrzących na innych ludzi.
Ci mieszkańcy Haddonfield są wielkimi fanami zabijania się nawzajem z niewielką lub żadną prowokacją, namawiając „Zrób to!” podczas gdy inni próbują ich zamordować, a ludzie wchodzą na nich, trzymając noże nad martwymi ciałami w nieodpowiednich momentach. Haddonfield to bez wątpienia „przerażająca, nieświadomie wpatrująca się w kogoś innego” stolica Illinois. Rada ds. Turystyki może chcieć umieścić to na oznakowaniu miasta.
Na tym ponurym tle znajduje się Corey (Rohan Campbell), niegdyś obiecujący uczeń, który przypadkowo zabija dziecko w początkowych momentach „Koniec”. Kiedy film nabiera tempa, trzy lata po tej tragedii i cztery po tym, jak ktokolwiek widział Michaela, Corey idzie ciemną drogą, która sprawia, że chce być nowym Michaelem Myersem – i jednocześnie znaleźć miłość w wnuczce Laurie, Allyson (Andi Matichak). , który wydaje się całkowicie fajny z tym wszystkim. Obejrzyj plakat i zwiastuny do woli, ale nie popełnij błędu: Corey jest głównym bohaterem tego filmu. Reżyser Green to odważny wybór, by obsadzić w tej głównej roli najbardziej martwego, nieciekawego aktora w całym filmie.
Jeśli jesteś podekscytowany myślą o chwilach, w których wnuczka Laurie czule grucha „po prostu spal to wszystko na ziemię”, a nowy Michael Myers (początkowo noszący maskę, która sprawia, że wygląda jak Raggedy Andy) szepcze z powrotem „Zapalę mecz”, czeka cię uczta. Ponieważ „Ends” jest w równym stopniu niskobudżetowym „Natural Born Killers”, co filmem „Halloween”.
Przez większość filmu Michael Myers spędza mniej czasu na ekranie niż Judi Dench w Zakochanym Szekspirze. Te słynne muzyczne wskazówki Carpentera w zasadzie nie istnieją — chociaż postacie losowo stukają w klawisze na pianinie, dając nadzieję, że ktoś po prostu uderzy w znajome nuty. Napisy końcowe dają fanom „Don’t Fear the Reaper” i na pewno wiele razy ludzie siadają przerażająco lub przechylają głowy – ale równie dobrze możesz przewinąć do ostatnich kilku minut, które zawierają nieuniknione Michael / Laurie wali, ponieważ wszystko inne jest żałosnym hańbą, w dużej mierze pozbawionym znaczenia w ostatnim akcie przez powrót Coreya i powrót Laurie do starych sposobów.
Czy mógłbym mieć ten taniec do końca życia?
Wiele „Halloween Ends” wymaga kliknięcia przycisku „wstecz 10 sekund” w aplikacji Peacock, aby upewnić się, że usłyszałeś to, co myślisz, że usłyszałeś. Czy Corey właśnie upuściła Allyson „Zabiłem kogoś” podczas ich randki, a potem, zanim zobaczymy jej odpowiedź – film jest bardziej aktualny? Czy fałszywy Michael Myers spotyka się z prawdziwym Michaelem Myersem, wypowiadając rzeczy takie jak „Pokaż mi, jak to zrobić”?
Jeśli chodzi o mentorów, niewerbalni faceci z maskami zakrywającymi mimikę to dość kiepski wybór — czy Michael w ogóle chce następcy? Czy nie zabije od razu Corey’a, czy on to aprobuje? — niemniej jednak jest to film o stażu seryjnego mordercy Coreya. Może nie dostanie uznania za kurs, ale może odpocząć w chłodnym rowie odwadniającym, w którym Michael najwyraźniej ukrywał się przez ostatnie cztery lata. Korzyści obejmują niekończący się zapas noży, fajne kombinezony, a on może zabrać do pracy swoją dziewczynę (która wydaje się bardziej podniecona każdą nową raną na twarzy).
W jednej szczególnie dziwnej scenie Corey (który przez większość filmu jest kopany przez innych) podchodzi do Michaela Myersa, obezwładnia go i zdejmuje maskę w ciągu kilku sekund. Zasadniczo ten facet może zrobić to, czego nie mogą ofiary z 12 filmów (w końcu 92 osoby). Podobnie jak w większości „Kończy się”, gdy fabuła wymaga, aby coś się wydarzyło, to się dzieje — niezależnie od tego, czy zawiera jakąś prawdę dla bohaterów.
Przynajmniej pomyślałbyś, że skoro scenariusz po prostu nie działa, ktoś tak mądry i zabawny jak McBride powiedziałby po prostu „do diabła z tym” i pochyliłby się nad potencjalnym obozem sytuacji. Allyson pisze do Corey’a w jednej scenie, aby zobaczyć, jak sobie radzi — ale w tym momencie jej kochanek założył maskę i morduje połowę miasta. Jeśli nic więcej, daj nam surrealistyczny obraz Michaela Myersa sprawdzającego swój telefon komórkowy, może aktualizując swoje media społecznościowe za pomocą kłującego selfie. Albo kiedy Corey pojawia się w kombinezonie Michaela Myersa – czy po podjęciu decyzji o zostaniu seryjnym mordercą poszedł ich odebrać w Walmarcie? Czy Michael zabrał go na zakupy? A może Boogeyman pożyczył mu starą parę, którą zbyt długo zostawił w suszarce, powodując, że się skurczyły?
Koniec „Ends” nie jest niczym wartym zapamiętania. Żadnego wielkiego pożegnania dla Laurie, tylko kultowy moment swoistego „uzdrowienia” dla Haddonfield – które, jak na małe miasteczko, wydaje się mieć wiele stacji radiowych i telewizyjnych poświęconych swoim obywatelom. Po trzech filmach i tych wszystkich godzinach ustawiania, czy to najlepsze zakończenie, jakie mogli wymyślić? Nie popełnij błędu, Michael Myers znalazł się w głębokiej rutynie na początku lat 90., a Rob Zombie z pewnością też nie wyświadczył tej postaci przysługi. Ale po tej wiotkiej trylogii może wreszcie nadszedł czas, aby dołączyć do Freddy’ego w domu starców starych rzezimieszków.