Moje oczekiwania wobec nowego filmu Taylora Sheridana były bardzo wysokie, więc surowo oceniam film, który jest po prostu w porządku, ponieważ wiem, że Sheridan jest w stanie o wiele więcej.
Scenarzysta i reżyser Taylor Sheridan stał się marką wśród plików filmowych w ciągu ostatnich pięciu lat. Widząc jego nazwisko w napisach końcowych filmu, jako scenarzysta (Sicario i jego kontynuacja, wybitna Piekło lub wysoka woda) lub jako reżyser (nitowanie Wiatr Rzeka z Elizabeth Olsen) oznaczało, że poszedłeś obejrzeć ten film, ponieważ miał on oferować niekonwencjonalne, dojrzałe podejście do tematów takich jak bieda na Środkowym Zachodzie, amerykański handel narkotykami i inne koncepcje wyrwane z nagłówków.
Niestety, Sheridan podniósł swoją poprzeczkę tak wysoko, że gdy jej nie udaje się jej sprostać – tak jak w przypadku jego najnowszego filmu, Ci, którzy życzą mi śmierci — rozczarowanie zawiedzionymi oczekiwaniami może zepsuć całe doświadczenie kinowe. Od Taylor Sheridan jako gawędziarza oczekiwałem znacznie więcej niż tego, co oferuje Nie żyje. Fakt, że Sheridan współpracuje z innymi scenarzystami, w tym z autorem książki, na której oparty jest ten film, może pomóc wyjaśnić, dlaczego jego wyjątkowy i chropowaty głos jest w dużej mierze nieobecny. Prowadzi to do nieszkodliwego i niezapomnianego filmu, który spodoba ci się w HBO Max, ale zirytowałbyś się, gdybyś poszedł do kina, aby go wziąć.
Angelina Jolie jest niepokojąco piękna jako strażak z Montany.
Co za okropny problem, prawda? Wspaniała gwiazda filmowa z listy A, Angelina Jolie, za bardzo przypomina gwiazdę filmową w filmie, w którym została zatrudniona? Wysłuchaj mnie jednak. Jolie to wybitna aktorka, nie ma co do tego wątpliwości. Widzieliśmy, jak zakopuje się w rolach, fizycznie i emocjonalnie, aby mogła zagrzebać się pod powierzchnią swojej wybranej postaci i zrzucić bagaż publiczności, mówiąc: „Hej, patrz, to Angelina Jolie!”
To się nie dzieje w Ci, którzy życzą mi śmierci. Nawet gdy jest w pełni ubrana w strój strażacki, Jolie nadal wygląda nieskazitelnie i jest gotowa do aparatu, świecąc jasno w jej zbliżeniach, kiedy powinniśmy obawiać się o jej bezpieczeństwo. Do tego stopnia, Ci, którzy życzą mi śmierci często przypominał mi pojazdy z lat 90. dla aktorek, które można było zdobyć na banki, takich jak Julia Roberts czy Sandra Bullock. Nikt nie poszedł zobaczyć 1997’s Teoria spiskowa lub 1995 Sieć ze względu na godną podziwu pracę nad postacią wykonaną przez którąkolwiek z aktorek. Poszedłeś zobaczyć gwiazdę filmową, która robi rzeczy z gwiazdami filmowymi. W tym sensie zwrot Jolie jako surowego i ryzykownego strażaka można uznać za powrót, ale branża odeszła od tych błyszczących i płytkich thrillerów, więc wydaje się to krokiem wstecz.
Fabuła i efekty w „The Who Wish Me Dead” są dość ogólne.
Żadna ilość mocy gwiazdy filmowej nie może odwrócić uwagi od faktu, że fabuła prowadzi Ci, którzy życzą mi śmierci naprzód jest tak samo w liczbach, jak się pojawiają. Po tym, jak księgowy odkrywa pewne podejrzane interesy i zgłasza potencjalne przestępstwa, jest zmuszony złapać syna (Finn Little) i uciec z domu na Florydzie, ponieważ wysłano zabójców, aby ich uciszyć. Para udaje się do Montany, gdzie księgowy ma brata (Jon Bernthal) w stróżach prawa. Ale wkrótce księgowy nie żyje, syn ucieka, a pożar lasu wzniecony przez zabójców wszystko komplikuje.
Sceny walki z ogniem z udziałem Angeliny Jolie i Finna Little’a tworzą ekscytujący zwiastun, choć ograniczają się do ostatnich 15 minut tego zbyt długiego thrillera. I nawet gdy film dopuszcza się niebezpieczeństw spowodowanych niekontrolowanym pożarem, reżyser Taylor Sheridan wybiera płomienie CGI zamiast praktycznych (i graniczących niebezpiecznych) pożarów. Tak więc trudno jest w pełni zainwestować w napięcie naturalnego dramatu filmu, gdy zbyt piękna gwiazda filmowa nie jest tak naprawdę zagrożona, ponieważ wokół niej „szaleją” przeciętne pożary CGI. Człowieku, ten film mógłby być lepszy.
Taylor Sheridan jest w stanie dostarczyć coś znacznie lepszego niż Ci, którzy życzą mi śmierci.
Przepraszam, że wracam do tego punktu, ale moje oczekiwania co do nowego filmu Taylora Sheridana były bardzo wysokie, więc surowo oceniam film, który jest w porządku, ponieważ wiem, że Sheridan jest w stanie o wiele więcej. Są przebłyski fascynującego rozwoju postaci, które wniósł do swoich poprzednich dramatów. Sceny z udziałem szeryfa Jona Bernthala i jego ciężarnej żony (w tej roli Medina Senghorne) są kompletnie kiepskie, wprowadzając kilka niespodzianek, które pozostają na marginesie tego ćwiczenia. Ale film potyka się, gdy odsuwa się od nich, by skupić się na czułej, ale przewidywalnej relacji między postacią Jolie i Finnem Little’em lub nieudolnych zabójców granych przez Nicholasa Houlta i typowego Aidana Gillena.
Jeśli szukasz znośnego thrillera w stylu lat 90., godnego kabla, który nie ma emocji, ale daje urzekającą gwiazdę filmową w „niebezpieczeństwie”, to Ci, którzy życzą mi śmierci powinni sprawdzić swoje pola, aby oglądać weekend bez poczucia winy. Ale jeśli spodziewałeś się, że Taylor Sheridan będzie nadal ewoluował jako gawędziarz, przesuwając granice i rzucając wyzwanie dawnym przeszkodom przewidywalnego gatunku, tak jak robił to w swoich poprzednich filmach, to ten film o pożarach z pewnością sprawi, że będziesz zimny.
4 / 10 gwiazdy