Wraz z premierą w 2011 roku „Murder House”, pierwszego sezonu „American Horror Story”, publiczność FX po raz pierwszy posmakowała przepisu na horror Ryana Murphy’ego. To danie pełne łamiących zasady wyjątków, niszczycielskich ujawnień, niewygodnych spostrzeżeń i pełnych garści humoru, ironii, kiczu i hołdu. Oparty na pierwszym pełnym zwiastunie „American Horror Story: Double Feature” sezon 10 obiecuje znaleźć jeszcze więcej sposobów na zaprezentowanie tego mniej niż delikatnego przysmaku. Jeśli istnieje jeden wyraźnie Murphyowski składnik, którego oczekują widzowie, to jest to zwrot akcji. Czy jest lepszy czas, aby spojrzeć wstecz na punkty fabuły, których widzowie nigdy nie widzieli?
Ponieważ „American Horror Story” wciąż się ujawnia, ważne jest, aby określić, co wyróżnia coś jako zwrot akcji. Na początek zwycięski zwrot akcji musi bezpośrednio i natychmiast zmienić fabułę. Po drugie, dla większości widzów musi to być całkowitym zaskoczeniem. W końcu musi wywołać ogromną emocjonalną reakcję publiczności. To, czy ta reakcja jest prostym szokiem, przewlekłą zdradą, czy całkowitą wściekłością, nie musi mieć znaczenia, o ile znajdzie się w dyskusji. Innymi słowy, czy prawie zepsuło to internet „American Horror Story”? Jeśli nie, to nie jest w biegu.
Mając na uwadze te parametry, łatwiej jest odłożyć na bok litanię zaskakujących odkryć, aby skupić się na tym, który zwrot akcji w dobrej wierze jest naprawdę najbardziej zakręcony. (Nie ma zamiaru gry słów klauna.)
Szczytowy zwrot akcji w American Horror Story to staroświecki, ale smakołyk
Jeśli jest jeden zwrot akcji „American Horror Story”, który nie tylko spełnia, ale nawet przekracza kryteria, jest to wręcz druzgocące w sezonie 2, że rzekomy bohater Dr. Thredson (Zachary Quinto) jest w rzeczywistości zabójcą z Krwawej Twarzy. Nie chodzi tylko o to, że publiczność nie przewidziała tego (chociaż większość tego nie zauważyła); to także tempo i kontekst, w którym odcinek wykorzystuje, aby poinformować widzów o jego przebiegłych zamiarach.
Tuż przed bezlitośnie wrzuconym do (dosłownej) otchłani rozpaczy, wydaje się, że długo cierpliwa bohaterka Lana Winters (Sarah Paulson) ma wreszcie uciec od tortur z rąk Briarcliff Manor. Potem, zaraz po tym, jak „dobry doktor Thredson” pomaga jej uciec, zaczynasz (powoli, a potem zdecydowanie zbyt nagle) rozumieć, że Lana po prostu wyskoczyła z patelni i wpadła do ognia.
Widzowie rzucają okiem na inspirowany Edem Geinem abażur w salonie Thredsona na chwilę przed tym, jak Lana zdaje sobie sprawę, co się dzieje — w tym momencie wszystko, co myślałeś, że wiesz o narracji bohatera, wali się. To nie przypadek, że Bloody Face łapie Lanę, otwierając zapadnię pod jej stopami; Murphy pokazuje widzom, przez co przechodzą emocjonalnie.
Skręt Bloody Face pomógł uczynić AHS: Asylum hitem
Na subreddicie AHS u/tommyc2696 zadał pytanie: „Jaki jest ten jeden zwrot, który, kiedy to się stało, sprawił, że złapałeś łysinę?” Pełne 25% odpowiedzi wspomina o Bloody Face. „Można było zobaczyć, jak nadchodzi tuż przed ujawnieniem”, napisał u/thetinestpickle, „ale to sprawiło, że było to jeszcze bardziej przerażające”. Reakcja użytkownika została podzielona przez wielu. „Nigdy nie byłem tak spięty [about] bohater uciekający przed seryjnym mordercą”, dodał u/linuen – „Thredson był dziełem sztuki”.
Świadomość, że jedyna osoba w serialu, która wydawała się mieć agencję i wolę działać jako zbawiciel Lany i Kita, jest w rzeczywistości źródłem ich śmierci, wstrząsnęła widzami do głębi. „Ten moment, w którym mówi Lanie, że jego lampy są wykonane z ludzkiej skóry”, napisał u/eifos: „dreszcze”.
Aby być uczciwym, relacje widzów z dr Thredsonem przestały być miłością i zaufaniem w chwili, gdy poddał Lanę „terapia konwersji awersji”, ale biorąc pod uwagę tragiczną wszechobecność praktyki w tym okresie, nie wystarczyło to, aby ludzie nie uwierzyli w jego prawdziwe pragnienie czynienia dobra przez pacjentów.
Ostatni zwrot akcji AHS, gdy publiczność przygotowuje się do Double Feature
Twórca Ryan Murphy nie stracił miłości fanów do drugiego sezonu. W wywiadzie dla Entertainment Weekly z 2019 r. powiedział o „Azylu”: „Myślę, że z pewnością jest to ulubiony sezon fandomu i wiem, że to ulubiony sezon Sarah Paulson i Lady Lange”. Ponieważ cała fabuła uznanego sezonu obraca się wokół punktu zwrotnego, jakim jest zwrot z Krwawej Twarzy, trudno nie przypisać sukcesu „Azylu” temu szczególnie bolesnemu odkryciu.
Zarówno Vox, jak i Gay Times umieszczają „Azyl” na szczycie swoich rankingów sezonu, a trzy z pięciu najlepszych odcinków wszechczasów według rankingów IMDb pochodzą z przerażających sal Briarcliff Manor.
Minęła prawie dekada, odkąd widzowie zauważyli, że „coś jest nie tak” w misce na cukierki i abażurze dr Thredsona, a odcinek, który szczyci się mrożącym krew w żyłach odkryciem („I Am Anne Frank: Part 2”), wciąż zajmuje trzecie miejsce. miejsce wśród 116 odcinków. Sam sezon był nominowany do 89 nagród, z których aż 28 zabrał do domu. Jak napisał jeden z członków IMDb: „Jeśli w tej serii jest jeden odcinek, który uosabia to, o czym jest ten program, to jest to”.
Teraz, gdy sezon 10 wreszcie jest na horyzoncie, trudno nie zastanawiać się, czy ma to, czego potrzeba, aby w końcu uzurpować sobie przerażającą koronę Bloody Face.