Kiedy „Gwiezdne wojny” zadebiutowały w kinie w 1977 roku, niewielu mogło przewidzieć, jak wielkie się to stanie. Szybko stał się merchandisingowym molochem, zrodził kinową kontynuację po kinowej kontynuacji i zapoznał fanów z mnóstwem książek, komiksów i gier wideo. W tym samym czasie kanon wprowadzonego do oryginalnego filmu szybko rozszerzył się we wszystkich kierunkach, stając się jednym z najbardziej rozległych uniwersów w całej popkulturze. Jest pełen unikalnych światów, kultur niepodobnych do niczego na Ziemi i oczywiście nie brakuje obcych mieszkańców.
Od momentu rozpoczęcia sagi „Gwiezdne wojny” fani zakochali się w wielu nieludzkich istotach, niezależnie od tego, ile czasu na ekranie otrzymali. Niektórzy byli rozmytymi, sympatycznymi bohaterami, jak Chewbacca Wookiee (Peter Mayhew), podczas gdy inni, jak łowca nagród Trandoshan Bossk (Alan Harris), byli znacznie bardziej groźni i źli. Niemniej jednak nie można nie docenić czasu i poświęcenia, jakie zajęło ożywienie tych nieziemskich stworzeń, nawet jeśli niektóre były wręcz trudne do oglądania. Przykładem jest Krykna: fikcyjna zmora arachnofobów na całym świecie.
Chociaż nie zrobili wiele w wielkim planie historii „Gwiezdnych Wojen”, Krykna ma o wiele więcej, niż ujawniły ich krótkie występy. Oto przyspieszony kurs dotyczący tych niebezpiecznych, niepokojących stworzeń.
Krykna to galaktyczna uciążliwość
W chwili pisania tego tekstu Krykna pojawiła się tylko w niewielkiej liczbie w kanonie „Gwiezdnych wojen”. Ich wspaniałe wprowadzenie pojawiło się w uwielbianym serialu animowanym „Gwiezdne wojny: Rebelianci”, a konkretnie podczas drugiego sezonu. W „Tajemnicy bazy helikopterów” przestraszyli tę bandę bohaterów, złapali w sieci swój statek, Ducha, i pojmali Rexa (Dee Bradley Baker) i Dicera (Ashley Eckstein).
Krykna pojawiła się jeszcze kilka razy w „Rebeliantach” w sezonie 3. Ich występy w „Godzinie zero”, „Próbach mrocznego miecza” i „Głowicy bojowej” są raczej spokojne, ale okazują się ważne dla Ezry Bridgera (Taylor Gray ) Szkolenie Jedi w „Holokronach losu”. Kanan Jarrus (Freddie Prinze Jr.) wykorzystuje ich obecność jako narzędzie nauczania, aby zaszczepić swojemu młodemu padawanowi wartość podtrzymywania emocji i pokojowego rozwiązywania konfliktów.
Warto podkreślić, że podobne pająkopodobne stworzenia pojawiają się w odcinku „Pasażerka” w drugim sezonie „The Mandalorian”, ale nie są Krykną. Rzeczy, które atakują Din Djarina (Pedro Pascal) i Grogu na Maldo Kreis, są w rzeczywistości znane jako guzowate białe pająki lodowe – prawie na pewno są blisko spokrewnieni z pochodzącą z Atollon Krykną.
Krykna są zakorzenione w oryginalnej trylogii Gwiezdnych wojen
Bez względu na oficjalną nazwę Krykna i podobne do nich stworzenia nie są nową koncepcją w uniwersum „Gwiezdnych wojen”. W rzeczywistości takie przerażające istoty sięgają czasów oryginalnej trylogii, dzięki uprzejmości nieżyjącego, wspaniałego artysty koncepcyjnego Ralpha McQuarrie. Wymyślił projekt stworzenia znanego jako guzowaty biały pająk w 1979 roku, jak widać powyżej, które miało pojawić się na Dagobah podczas treningu Jedi Luke’a Skywalkera (Mark Hamill) w „Gwiezdne wojny: Część V – Imperium kontratakuje”.
Ostatecznie, guzowaty biały pająk nie od razu przeszedł ze sztuki na ekran – co jest powszechnym losem wielu pomysłów McQuarrie. Na szczęście nie marnował czasu przy biurku artystycznym, od tego czasu, a wiele innych jego nieużywanych prac przedostało się do mediów „Gwiezdnych wojen” długo po jego śmierci w 2012 roku. Na przykład lokalizacje takie jak Lothal i świątynia Sithów na Malachorze , a także postacie takie jak Zeb Orellios (Steve Blum) i Chopper (Dave Filoni), zawdzięczają swoją prezentację w sposób duży i mały kilkudziesięcioletniej, ale ponadczasowej sztuce McQuarrie (poprzez Den of Geek).
Podsumowując, Krykna i ich potworni krewni istnieją przede wszystkim po to, by wywołać u nas dreszcz. Poza tym reprezentują one lata formacji „Gwiezdnych wojen” i jedną z najważniejszych osób, które przyczyniły się do oszałamiającej estetyki serii. Z tych powodów są mile widzianymi dodatkami do odległej galaktyki.