Dwa lata temu do dziś Seth Rudetsky, kompozytor, muzyk, podcaster z Broadwayu, gospodarz programu w radiu SiriusXM, zbieracz funduszy, prowadzący rejs muzyczny, przekaziciel ciekawostek o popkulturze, a obecnie „konsultant ds. tekst Craiga Mazina, scenarzysty, reżysera i producenta. Mazin przyjaźnił się z Tedem Griffinem, który jest żonaty z Suttonem Fosterem, który zna Rudetsky’ego, podobnie jak wszyscy inni w teatrze muzycznym.
„Dostałem ten tekst”, wspomina Sudetsky, „napisany wielkimi literami, mówiący, że TO CRAIG MAZIN, Zdobywca nagrody Emmy i Złotego Globu. PRZESTAŃ CO ROBISZ. POTRZEBUJĘ TWOJEJ POMOCY.”
Konkretnie, Mazin potrzebował piosenki do odcinka telewizyjnego, nad którym pracował, melodii na wzór „I Miss The Music” z musicalu Kander & Ebb z 2006 roku. Zasłonytylko starsze.
Jeśli widzieliście trzeci odcinek HBO Ostatni z Us, postapokaliptyczny dramat stworzony przez Mazina i Neila Druckmannów (na podstawie gry wideo z 2013 roku), będziesz wiedział, dokąd to zmierza. (Jeśli jeszcze go nie widziałeś, przestań czytać.)
29 stycznia zadebiutował odcinek zatytułowany „Długi, długi czas”. Nazwana na cześć łamacza serc piosenki nagranej przez Lindę Ronstadt w 1970 roku, ballada odegrała integralną rolę w bardzo niezwykłym, bardzo poruszającym odcinku o zmianie tempa, który w dużej mierze odszedł od brawurowej fabuły głównych bohaterów, wprowadzając Survivalista o imieniu Bill (Nick Offerman) i nieznajomy, początkowo o imieniu Frank (Murray Bartlett). W zwrocie akcji, którego mało kto się spodziewał, dwaj mężczyźni zakochują się i żyją razem, z dala od zdziesiątkowanego i śmiercionośnego świata zewnętrznego.
W jednej z wczesnych scen, dwaj dopiero co poznani mężczyźni odkrywają wspólną miłość do starej piosenki Ronstadt (napisanej przez Gary’ego White’a). Gdy odcinek rozwija się na przestrzeni lat, aż do nieuchronnego i przejmującego końca, „Long, Long Time” Ronstadta rozgrywa nas. Spotify mówi, że w ciągu godziny strumienie utworu podskoczyły o 4900%. Ronstadt, który wycofał się z występów i, w dużej mierze, z centrum uwagi publicznej w 2011 roku z powodu diagnozy postępującego porażenia nadjądrowego, choroby podobnej do choroby Parkinsona, na którą nie ma znanego lekarstwa, powiedział Billboardowi: „Nadal kocham tę piosenkę i jestem bardzo się cieszę, że Gary dostanie gratkę.
Wszykina rozmawiał dziś telefonicznie z Rudetskym – był tuż przy wybrzeżu Hondurasu, na pokładzie jednego ze statków wycieczkowych, na którym wraz z Jamesem Wesleyem, jego mężem i partnerem w Gwiazdy w domu podcast, gospodarz Big Fat Broadway Vacations Setha. Rudetsky właśnie opublikował jedną ze swoich muzycznych „dekonstrukcji” na YouTube, oceniając „Long Long Time” (obejrzyj poniżej) i opowiedział nam, w jaki sposób otrzymał kredyt jako konsultant w jednym z najgorętszych programów HBO i dlaczego nagranie Ronstadta pozostaje tak muzycznie żywotne dzisiaj, tak jak było 53 lata temu.
Zacznijmy od miejsca, w którym Mazin wysłał SMS-a do Rudetsky’ego, szukając odpowiedniej melodii do swojego nadchodzącego serialu.
SETH RUDETSKI:
Craig powiedział: „Potrzebuję piosenki takiej jak” I Miss the Music ”z Zasłonyale najlepiej coś nieco starszego, piosenkę, którą mężczyzna prawdopodobnie zaśpiewałby o dziewczynie, piosenkę, która ma w sobie tę piękną tęsknotę za kimś, kogo nie może mieć lub kimś, kto odszedł.
I on to powiedział miał być melodią na pokaz. Więc najpierw pomyślałem o „Jej twarzy” z Karnawał! A potem go wysłuchał i napisał: O mój Boże, jesteś geniuszem. To idealne. A potem powiedziałem, że mam więcej, jeśli chcesz. Powiedział, wyślij mi więcej, więc wysłałem mu więcej.
Ale potem powiedział, w porządku, oto sekretny sos: To musi być piosenka, którą mężczyzna mógłby zaśpiewać o dziewczynie, ale być może także o mężczyźnie, który jest w szafie. I wtedy napisałem, no to nie, nie możesz użyć tego z Karnawał! – to jest nazwane „Jej Twarz”, więc to nie może się zdarzyć.
Więc przesłał mi scenariusz. Ukryty mężczyzna śpiewa melodię pokazową, a inny mężczyzna, którego nie ma w ukryciu, słucha i wie, czekaj, to nie ty śpiewasz dziewczynie. Więc powiedziałem, w porządku, cóż, moją ulubioną niszczycielską piosenką jest „Long, Long Time”. [Later] napisał: „O mój Boże, ta piosenka!” I to było to.
To było 3 lutego, dwa lata temu, a potem naprawdę o tym zapomniałem. To znaczy, to było jak jedna z naszych regularnych wymian SMS-ów. Potem w tym tygodniu zacząłem kontaktować się ze wszystkimi tymi ludźmi, mówiąc: O mój Boże, dziękuję za piosenkę! I byłem jak, Co? Nie widziałem odcinka, bo – a to taki showbiznes – grałem koncert z Chitą Rivera. Wiesz, tylko koncert z legendą Broadwayu, Chitą Rivera.
Więc nie wiedziałem, co się dzieje. To miłe ze strony Craiga, że wspomniał o mnie w wywiadzie, ponieważ ten odcinek odbił się szerokim echem na całym świecie. Chyba każdy dziennikarz to zauważył. Pracuję w tym biznesie od 25 lat i nigdy nie spotkałem się z tak niesamowitym rozgłosem. To było takie wspaniałe i szalone, ponieważ nie wiem, dlaczego dostaję uznanie – nie napisałem piosenki, nie zaśpiewałem piosenki. To tak, jak wtedy, gdy moja mama mówi: „Och, odkryłam Bette Midler, ponieważ zobaczyłam ją w programie Program Mike’a Douglasa. i idę, Ty odkrył Bette Midler? Dziękuję bardzo.
Zawsze bardzo lubiłem „Long, Long Time” i to mnie naprawdę uszczęśliwia, ponieważ zasadniczo cała moja kariera polega na uświadamianiu ludziom, kto jest utalentowany, a kto niesamowity. Czuję się jak cały mój program radiowy [on SiriusXM’s On Broadway] to ja mówię: „O mój Boże, musisz usłyszeć, jakie to wspaniałe!” Kocham tę piosenkę od tak wielu lat i bardzo mnie to cieszy, że teraz wszyscy mówią: „Ta piosenka jest niesamowita”. I jestem jak, Ja wiem.
Jestem też bardzo szczęśliwy, że ten odcinek skupił się na mnie w piosence, która nie pochodzi z Broadwayu. Tak bardzo, jak kocham Broadway, kocham tak wiele innych rzeczy. Po prostu kocham utalentowanych ludzi. Jest kolejka Podłykiedy Madame Morrible mówi coś w stylu „Potrafię dostrzec talent, to mój talent”, a ja myślę, cóż, to nie jest rzeczywisty talent. Ale moją ulubioną rzeczą jest mówienie ludziom: „Czy rozumiecie, jakie to niesamowite?”
O EMOCJONALNYM REZONANIE „DŁUGO, DŁUGO CZASU”
„Long, Long Time” ma piękne zmiany akordów i tak jest naprawdę [songwriter] Gary White, po prostu oszałamiające zmiany akordów. A do tego dochodzą występy Lindy Ronstadt, które są kombinacją niewiarygodnej wrażliwości emocjonalnej, kiedy jej głos jest cichy, a potem [big] płacz emocjonalny. I to nie tylko zapinanie pasów, to kwestia emocji. To tak jak w jidysz a geschrei, lub to, co Irlandczycy mogliby nazwać lamentem. To emocjonalny płacz.
I teksty. Dla mnie istnieją różne poziomy odrzucenia, ale myślę, że najgorsze może być wtedy, gdy osoba nawet cię nie uznaje. Jak wtedy, gdy Linda śpiewa: „Nigdy nie wyciągnąłem od ciebie ani jednej odpowiedzi” i „Nie mogę powiedzieć, że mnie skrzywdziłeś, kiedy nigdy nie pozwoliłeś mi się zbliżyć”. Błaga tę osobę, aby po prostu ją uznała, nawet po to, by ją odrzucić. To najniższa forma odrzucenia i myślę, że wszyscy możemy się z nią identyfikować. Pewien człowiek napisał do mnie: „Jestem gejem i to tak, jakbyś był zakochany w heteroseksualnym mężczyźnie i wiesz, że on nigdy nie będzie tobą zainteresowany”. Myślę, że każdy ma swoją wersję tego.
O CZY EMERYTURA RONSTADT PRZYDAJE DODATKOWEJ WARTOŚCI
To sprawia, że jestem zbyt smutny, by o tym myśleć. Naprawdę mam nadzieję, że to nie dlatego piosenka przyciąga uwagę, ponieważ jestem po prostu tak, tak szczęśliwy, że dostaje tę miłość. Naprawdę płaczę, kiedy o to pytasz. Mam nadzieję, że ludzie po prostu kochają jej talent. Nie lubię mówić w sposób absolutny, więc nie lubię mówić, że ona już nigdy nie zaśpiewa, bo dla mnie nie wiesz. Tak więc naprawdę mam nadzieję, że ludzie po prostu docenią jej niesamowity talent i fakt, że wciąż żyje, i jest coś radosnego w mówieniu osobie, która wciąż jest w pobliżu: „Jesteś niesamowity i wywarłeś na mnie taki wpływ”.