Robin French, agent talentów, który pracował z takimi legendami jak Marlon Brando i Elizabeth Taylor, a później kierował produkcją w Paramount Pictures pod koniec lat 70., nie żyje. Jego rodzina powiedziała, że od kilku miesięcy pogarszał się jego stan zdrowia i zmarł 6 września w Palm Desert w Kalifornii.
„Tata odszedł, wiedząc, że tak bardzo go kochamy i że wszyscy jesteśmy bezpieczni, w dużej mierze dzięki jego żarliwemu oddaniu dla nas”, powiedziały jego dzieci w oświadczeniu. „Był taki bystry, zabawny, lojalny, przyjazny, zrzędliwy, uparty i jedyny w swoim rodzaju. Wszyscy będziemy za nim tęsknić na zawsze, ale czujemy się tak szczęśliwi, że był naszym tatą.
French rozpoczął karierę jako agent w Chartwell, pracując ze swoim ojcem, Hugh French – byłym aktorem, który został agentem, którego klientami w latach 50. i 60. byli Brando, Taylor i Richard Burton – oraz Jerry Perenchio.
Podczas swoich agentów młodszy Francuz pracował z takimi legendami ekranu jak Brando, Taylor, Burton, Montgomery Clift, Jane Fonda, Gene Hackman, Gene Wilder, Ingrid Bergman i Bob Newhart, a także z kultowymi piosenkarzami Eltonem Johnem i Johnnym Mathisem.
Oglądaj w terminie
Chartwell została przejęta przez Marvina Josephsona w 1971 roku i została dodana do International Famous Agency, pierwszej notowanej na giełdzie agencji talentów. French pracował w IFA u boku takich agentów jak John Ptak i Mike Medavoy, a agencja połączyła się później z Creative Management Associates, tworząc ICM.
Francuz przeniósł się do Paramount w 1974 roku i pracował za kulisami nad niektórymi z najbardziej kultowych przykładów kina epoki, w tym Chinatown oraz Łowca Ostrzy. On został szefem produkcji w Paramount w 1977 roku, kiedy Barry Diller dołączył do firmy jako prezes. French pełnił tę funkcję przez dwa lata, w tym czasie był producentem wykonawczym i współfinansował debiut reżyserski Paula Schradera. Niebieska obroża (1978), z udziałem Richarda Pryora i Harveya Keitela.
Francuski był także producentem wykonawczym komedii telewizyjnej z 1977 r. Godziny największej oglądalności w studio.
Po Paramount dołączył do Act III, niezależnej firmy producenckiej założonej przez Normana Leara i Perenchio, która wyprodukowała takie klasyczne seriale telewizyjne jak Jeffersonowie; Jeden dzień na raz; Mary Hartman, Mary Hartman; oraz Paproć 2Noc/Ameryka na 2 noce.
Francuski później był producentem wykonawczym Będę w domu na święta, film Disneya z 1998 roku z Jonathanem Taylorem Thomasem i Jessicą Biel.
Urodzony w Londynie w 1936, Francuz w końcu wsiadł do samolotu transportowego do Los Angeles, gdzie poznał modelkę i malarza Jessie Homera. Pobrali się już po dwóch miesiącach, w Walentynki 1969 roku.
Od 1963 roku Francuz, który od 1963 roku jest członkiem Academy of Motion Arts and Sciences, po odejściu z branży rozrywkowej prawie codziennie uczęszczał do kina lub go wyświetlał.
„Przez ponad pół wieku zawsze czułem się uprzywilejowany i zobowiązany do głosowania” – napisał do Komitetu Członkostwa Oskarów w 2019 roku. „Korzystałem z tego prawa każdego roku i czyniąc to uczyniłem Osobista zasada, aby przed głosowaniem obejrzeć wszystkie filmy w każdej kategorii i uczciwie oddać swój głos bez żadnych uprzedzeń.
Francuz był niezachwianym mistrzem sztuki swojej żony i wykorzystał swój instynkt zarządzania talentami w jej karierze. Oboje intensywnie współpracowali w ostatnich latach, a obrazy pani French od tego czasu wystawiane są na całym świecie.
Wraz z żoną ocalali m.in. syn Spencer; córki Amy i Agatha; oraz wnuki Fiona, Weston i Holland.
Rodzina powiedziała, że pochował w pobliżu swojej zmarłej córki Walentyny i że zgodnie z jego życzeniem nie odbędzie się publiczne nabożeństwo żałobne. Darowizny w imieniu francuskim można przekazywać na adres childfund.org lub Radę Obrony Zasobów Naturalnych.
Peter Bart z firmy Wszykina przyczynił się do powstania tego raportu.