Ostrzeżenie: ten artykuł zawiera główne spoilery dotyczące „Pasterki”.
„Midnight Mass” już zyskuje ogromne uznanie krytyków i to głównie dlatego, że nie jest to seria zainteresowana czystymi odpowiedziami. Historia Mike’a Flanagana może, na pierwszy rzut oka, dotyczyć jednego z najbardziej klasycznych potworów filmowych wszechczasów, ale tak naprawdę nie dotyczy potworów spoza ludzkości, ale potworów w każdym z nas i tego, jak sobie z nimi radzimy. im.
„Midnight Mass” zaczyna się od Riley Flynn (Zach Gilford) upijającego się za kierownicą i przypadkowo zabijającego niewinną kobietę. Po tym, jak Riley spędza cztery lata w więzieniu za swoją zbrodnię, musi zrobić coś o wiele bardziej przerażającego niż umrzeć w celi, a to żyje z poczuciem winy mordercy. Żyje tym życiem na Crockett Island, miejscu, w którym niewielu biednych walczy o przetrwanie, a tylko ich społeczność i kościół katolicki utrzymują ich przy życiu.
„Jak żyć ze sobą, skoro odebrałeś sobie niewinne życie” to tylko jedno z niemożliwych pytań, na które Mike Flanagan próbuje odpowiedzieć w „Pasterce”. Oprócz spotkań AA między Rileyem i ojcem Paulem (Hamish Linklater), jest też cała, bardzo długa sekwencja, w której ateista i katolik szczegółowo omawiają to, co ich zdaniem dzieje się, gdy umieramy. Wydarzenia, które doprowadziły do tej rozmowy i jej następstwa, służą jedynie jako przypomnienie, że na wiele życiowych pytań można odpowiedzieć jedynie w przypadku śmierci.
Jest jednak kilka zwykłych, związanych z narracją pytań, z którymi pozostajemy pod koniec „Pasterki”, które również warto zbadać.
Czy Bev Keane celowo zabiła psa Joe Collie Pike?
Riley Flynn nie jest jedyną osobą na Crockett Island zmagającą się z alkoholizmem. Podczas gdy Riley miał cztery lata ciężkich czasów i jakąś strukturę wsparcia, aby pomóc mu wytrzeźwieć, Joe Collie (Robert Longstreet) nie otrzymuje takiej pomocy. Podczas gdy ofiara Rileya nie żyje, Joe codziennie mieszka na wyspie z Leezą (Annarah Cymone), dziewczyną, którą zastrzelił po pijanemu, uniemożliwiając jej chodzenie. Joe jest znienawidzony nie tylko przez Leezę i jej rodziców, jest pogardzany przez całe miasto – nienawidzi też siebie. W rezultacie Joe spędza dużo czasu w pijanym czołgu, a jedynym prawdziwym przyjacielem, jakiego ma, jest jego pies Pike.
Jednak kiedy szeryf Hassan (Rahul Kohli) wypuszcza Joe’ego z celi po kolejnej długiej nocy, jego pies Pike szczeka na Bev Keane (Samantha Sloyan), najbliższa „Msza o północy” trafia do prawdziwego złoczyńcy.
Bev narzeka, że Pike i Joe są zagrożeniem i że szeryf powinien coś z nimi zrobić. Jeden odcinek później Pike nie żyje od trutki na szczury, którą Bev najwyraźniej wypuściła, by zająć się problemem gryzoni na wyspie. Joe wierzy, że Bev celowo zabiła Pike’a, a szeryf jest skłonny mu uwierzyć, ale nigdy nie otrzymujemy oficjalnego potwierdzenia, że Bev jest rzeczywiście winna.
Najbliższym dowodem, jaki mamy, jest to, że po przesłuchaniu w sprawie potencjalnie celowego morderstwa niewinnego zwierzęcia widzimy, jak Bev zwraca zabłąkaną butelkę trutki na szczury do przestrzeni społecznej, w której jest przechowywana trucizna. Więc chociaż nigdy nie powiedziano nam bezpośrednio, a na pytanie nie udzielono oficjalnej odpowiedzi, prawdopodobnie można bezpiecznie powiedzieć, że Bev Keane jest mordercą psów z zimną krwią.
Czy oryginalny wampir ucieknie z Crockett Island?
Crockett Island nie spotyka się z najszczęśliwszym z zakończeń. Zwykli parafianie w St. Patrick’s umierają i stają się wampirami, zanim spędzą resztę tego samego wieczoru na wyciąganiu niewierzących z ich domów i pożeraniu ich. Są nawet ludzie, którzy również stają się wampirami. Obszar odcięty od stałego lądu czeka na szansę na opuszczenie swoich granic i szerzenie wampiryzmu na całym świecie w ramach czegoś, co można uznać tylko za bezbożną krucjatę. Wszystko zaczyna się, gdy monsinior sprowadza na wyspę jednego wampira.
Wiemy, że wampiry mogą umrzeć, ponieważ wszyscy znamy zasady. Chociaż można śmiało powiedzieć, że wszystkie łodzie i domy na wyspie spłonęły doszczętnie, że świeżo upieczone wampiry spłoną wraz ze wschodem słońca, los pierwotnego wampira jest mniej jasny, ponieważ ma skrzydła. Wszystko, co wiemy na pewno, to to, że kiedy wampir wysysa Erin Greene (Kate Siegel) każdą kroplę krwi, którą ma, Erin jest w stanie użyć noża, aby wyciąć dziury w jego skrzydłach.
Pod koniec „Mszy o północy” Warren Flynn (Igby Rigney) i Leeza patrzą na wyspę Crockett z małej łodzi i widzą wampira, który usiłuje odlecieć z płonącej wyspy. Para zastanawia się, czy w stanie kontuzji uda mu się prześcignąć świt. I chociaż nigdy nie otrzymujemy odpowiedzi, wiemy, że w horrorach nigdy nie należy zakładać śmierci, jeśli nie zobaczysz ciała.
Dlaczego nogi Leezy nie działają po opuszczeniu wyspy?
Horrory zazwyczaj nie przynoszą wielu ocalałych – ani żadnej z nich, jeśli o to chodzi. Często jest tylko jeden, stąd powszechność tropu „ostatecznej dziewczyny”, zwłaszcza w slasherach. A „Msza o północy” jest podobna pod tym względem, ponieważ jedynymi znanymi nam osobami, które przeżyły ognisty, krwawy koniec wyspy Crockett, są Warren i Leeza — i są zupełnie sami na rozległym morzu na maleńkiej łódce.
Ostatnie słowa „Pasterki” są wypowiedziane przez Leezę do Warrena: „Nie czuję nóg”. Jeśli nie zwracałeś szczególnej uwagi, możesz nie wiedzieć dokładnie, co to znaczy, że nogi Leezy nagle przestają działać, ponieważ jest to coś, o czym tylko postawiono hipotezę we wcześniejszej części serii. Jak wspomnieliśmy wcześniej, Leeza straciła zdolność chodzenia po tym, jak pijany Joe Collie postrzelił ją w kręgosłup. Powiedziano nam, że rodzice Leezy wydali tyle pieniędzy na lekarzy i eksperymentalne terapie (żadne z nich nie zadziałały), że nie mogą sobie pozwolić na opuszczenie Crockett Island. Kiedy prałat Pruitt wraca na wyspę udając ojca Pawła, zaczyna wlewać krew wampira do wina sakramentalnego. Oprócz tego, że inni są młodsi i zdrowsi, krew przywraca też Leezie sprawność nóg.
Istnieje jednak oczywisty problem z piciem krwi wampira — w końcu zamienia cię w wampira! Jednak, kiedy dr Sarah Gunning (Annabeth Gish) po raz pierwszy odkrywa, że krew niektórych ludzi płonie w świetle słonecznym, dochodzi do wniosku, że proces można odwrócić, jeśli zakażenie zostanie odfiltrowane. Kiedy Leeza mówi, że nie czuje swoich nóg, możliwe, że jej ciało skutecznie odfiltrowało krew wampira i nie grozi jej już, że się nią stanie.