W gatunku tak zatłoczonym jak dramaty kryminalne, wyróżnianie się na tle reszty nie jest rzeczą łatwą. Jednak „Mindhunter” udało się to właśnie zrobić, gdy miał swoją premierę w serwisie Netflix w 2017 roku. Program otrzymał pochwałę krytyków (poprzez Rotten Tomatoes) za rozwój postaci i atrakcyjność wizualną. Nie jest to żadna niespodzianka, biorąc pod uwagę talent, który za tym stoi, z uznanym reżyserem Davidem Fincherem pełniącym funkcję producenta wykonawczego. „Mindhunter” skupiał się na założeniu Wydziału Nauk Behawioralnych FBI i ich badaniu seryjnych morderców, oferując widzom mrożące krew w żyłach wrażenia z dramatu kryminalnego.
Podobnie, „Criminal Minds”, który był emitowany przez 15 sezonów w CBS i wkrótce zostanie wznowiony w Paramount+, skupia się na seryjnych mordercach i agentach FBI, którzy ich złapali. Jednak w przeciwieństwie do „Mindhunter”, „Criminal Minds” przyjęło bardziej uproszczone podejście telewizji sieciowej do rozwiązywania przestępstw i rzadko zagłębiało się w serializowane historie. Mimo to obie serie otaczały FBI i ich próby zatrzymania i złapania zabójców. Można by pomyśleć, że to jest ten aspekt, który je upodabnia i jest to zdecydowanie jeden czynnik, który je łączy.
Istnieje jednak jedno duże podobieństwo, które stoi nad innymi, i jest ono bezpośrednio powiązane z tytułem każdego programu.
Criminal Minds i Mindhunter badają umysły zabójców
Prawdopodobnie nie jest zaskoczeniem dla żadnego widza zarówno „Criminal Minds”, jak i „Mindhunter”, że oba te programy skupiają się na umysłach seryjnych morderców i jest to zdecydowanie największe podobieństwo, jakie łączy oba programy. Jednak poza tym oba pokazują konsekwencje tego, co dzieje się, gdy agent FBI zagłębia się zbyt głęboko w umysł zabójcy. W „Mindhunter” widzowie mogą być świadkami powolnego pogarszania się zdrowia psychicznego Holdena Forda (Jonathan Groff), który przeprowadza wywiady z coraz większą liczbą seryjnych morderców i udaje, że się z nimi współczuje. To fabuła, która rozgrywa się przez oba sezony serialu i jest bogatym przykładem tego, jak bardzo „Mindhunter” może być poświęcony rozwojowi postaci.
Z drugiej strony „Criminal Minds” było dużo bardziej proceduralne niż „Mindhunter”, ale i tak zabrało trochę czasu, aby pokazać widzom, jakie skutki może mieć łapanie zabójców. Postacie przeżyły załamanie nerwowe i inne formy chorób psychicznych podczas pobytu w FBI. Spencer Reid (Matthew Gray Gubler) został nawet porwany przez niespów w pewnym momencie i zmuszony do radzenia sobie z psychicznymi następstwami tak traumatycznego doświadczenia. Chociaż można argumentować, że „Mindhunter” wykonał to lepiej, biorąc pod uwagę jego powolne podejście i zserializowaną narrację, obie serie przyjęły własne podejście do dostania się do umysłów seryjnych morderców i konsekwencji dla tych, którzy to zrobili.