Przez prawie całe życie Hayden Panettiere nie był obcy show-biznesowi. Niezależnie od tego, czy pojawiała się w reklamach i głośnych programach telewizyjnych, zanim skończyła 10 lat, czy też grała główne role w przebojowych serialach telewizyjnych „Heroes” i „Nashville”, a ostatecznie „Krzyk 4”, Panettiere pracowała od lat. . Nie widziano jej na ekranie od kilku lat, ale fani mogą oficjalnie oczekiwać, że zobaczy ją ponownie w roli Kirby Reed w niedawno ogłoszonym „Krzyku 6.”. Panettiere jest przyzwyczajony do tego, że jest podłączony do pulsu Hollywood i wszystkiego, co się z nim wiąże — nawet szalonych i niezwykłych.
Pracując jako aktorka dziecięca w latach 90. i na początku 2000., Panettiere była zaangażowana w dość dziwne i dziwaczne historie, głównie w swoich projektach telewizyjnych. Role w programach takich jak „One Life to Live”, „Touched by an Angel” i „Law & Order: Special Victims Unit” (przez IMDb) obejmowały jakąś niezwykłą lub napiętą fabułę, nie wspominając o jej pracy nad superbohaterką – skoncentrowane na „Bohaterach” plus epizody przy „Malcolmie in the Middle” i „Ally McBeal”. Na przykład jej debiut „SVU” z 2001 roku pokazuje, jak gra dziecięcą gwiazdę, której rodzice mogą ją skrzywdzić, i zbliża się do detektywa Bensona, gdy detektyw SVU bada jej sprawę.
Spośród wszystkich jej osiągnięć aktorskich, jest w szczególności jeden program, w którym Panettiere publicznie ogłosiła, że jest najdziwniejsza, a jej postać przechodzi przez fale zwariowanych wątków.
Telenowela Guiding Light była jak dotąd najdziwniejszym przedstawieniem Panettiere
Według Hayden Panettiere, legendarna telenowela CBS „Guiding Light” jest zdecydowanie najbardziej dziwaczną fabułą, w której brała udział w swojej wieloletniej karierze. Jej postać, Lizzie Spaulding, przechodzi przez wiele złych rzeczy podczas swojego trzyletniego występu w serialu, w tym odcinek, w którym zostaje wrzucona do studni i inny, w którym strzela do chłopaka swojej mamy.
„Guiding Light wygrywa” – powiedział Panettiere podczas występu w 2017 roku w „The Late Show with Stephen Colbert” (przez YouTube). „To znaczy, wyrzucili mnie ze studni. Nie raz, ale dwa razy zachorowałem na białaczkę. Zostałem porwany. Zastrzeliłem chłopaka mojej mamy. Miałem jakieś osiem lat”. Chociaż tekst na temat „Guiding Light” mógł się tam znajdować, Panettiere powiedziała, że uwielbia każdą minutę tego. „Nadal byłam w tym przedziale, w którym mnie to nie obchodziło” – powiedziała Colbertowi. „Byłem dobry. Moja pewność siebie rosła”.
Oprócz niekonwencjonalnych fabuł, przez które można przejść, Panettiere opisała również w wywiadach, jak ważne było „Guiding Light” dla jej rozwoju jako aktorki. „To taki kluczowy czas dla dzieci w wieku od czterech do dwunastu lat i jest to czas, który pamiętasz przez całe życie, zwłaszcza coś, co jest tak codzienne i tak stałe, i charakter, którym żyłeś” – powiedział Panettiere ” On-Air On-Soaps” w 2012 roku (przez Michael Fairman TV). „To był wielki dar pracować z Grantem Aleksandrem, Ronem Rainesem i Beth Chamberlin i kochałam ich” – powiedziała. „Gdybym ich zobaczył, podbiegłbym do nich, jakbym był ich dzieckiem”.