Louise Fletcher, której nagrodzona Oscarem rola sadystycznej pielęgniarki Ratched w 1975 roku Lot nad kukułczym gniazdem dała Hollywood jednego ze swoich największych złoczyńców wszechczasów i zapewniła kulturze portret biurokratycznego zła, tak nieusuwalny, że nazwisko bohaterki mogło nosić serial telewizyjny 45 lat później, zmarła w piątek w swoim domu w Montdurausse we Francji. Miała 88 lat.
Jej śmierć została ogłoszona na Ostateczny termin przez jej rodzinę za pośrednictwem agenta Davida Shaula. Chociaż nie podano przyczyny, Shaul powiedziała, że zmarła we śnie w domu, który zbudowała z 300-letniego domu wiejskiego, otoczonego rodziną. Dziś wcześniej powiedziała rodzinie o swoim ukochanym domu: „Nie mogę uwierzyć, że stworzyłam coś tak znaczącego dla mojego dobrego samopoczucia”.
Hollywood & Media Deaths 2022: Galeria zdjęć
Choć na zawsze związana ze swoją najsłynniejszą postacią, Fletcher cieszyła się karierą aktorską, która trwała ponad 60 lat i obejmowała liczne występy zarówno w telewizji, jak iw filmie. Miała cykliczną rolę na Star Trek: Deep Space Nine jako bajorański przywódca religijny Kai Winn Adami i gościnnie w rolach Ogrodzenia pikietowe oraz Joanna Arkadia przyniósł nominacje do nagrody Emmy odpowiednio w 1996 i 2004 roku.
Urodzona 22 lipca 1934 r. w Birmingham, w stanie AL, dla niesłyszących rodziców — używała języka migowego w przemówieniu po rozdaniu Oscara, jednym z najbardziej pamiętnych momentów Oscara (patrz poniżej) — Fletcher rozpoczęła karierę aktorską pod koniec lat 50. w takim epizodzie serial telewizyjny jako Lawman, Bat Masterson, Maverick, Nietykalni oraz 77 Pas o zachodzie słońca.
Podobne role pojawiały się w stałym klipie przez całe lata 60., z występami dalej Cukrowa Stopa, Perry Mason oraz Życie i legenda Wyatta Earpa. Pojawiła się w filmie w 1963 roku Zbiór Orłów i, co bardziej szczęśliwe, w latach 1974-tych Złodzieje jak my, w reżyserii Roberta Altmana. To właśnie jej występ w tym ostatnim filmie zainteresował reżysera Miloša Formana, który był w trakcie castingu do swojej adaptacji filmowej Lot nad kukułczym gniazdem, powieść Kena Keseya z 1962 roku osadzona w szpitalu psychiatrycznym i skupiająca się na konflikcie między mężczyzną udającym szaleństwo, aby uniknąć więzienia, a apodyktyczną pielęgniarką, która za wszelką cenę domaga się konformizmu i posłuszeństwa.
Z Jack Nicholson, który miał zagrać rolę zagorzałego antybohatera, pacjenta Randle’a McMurphy’ego, Forman spędził większą część roku na szukaniu potencjalnej partnerki, która mogłaby stawić czoła aktorowi, a następnie unosząc się wysoko po sukcesie filmu. Chinatown. Reżyser podobno składał oferty m.in. Colleen Dewhurst, Ellen Burstyn, Anne Bancroft i Geraldine Page, zanim zdecydował, że znalazł swoją tyraniczną Mildred Ratched w Fletcher.
Lot nad kukułczym gniazdem stał się natychmiastowym hitem krytyki i kasy, i zgarnął tegoroczne Oscary, zdobywając nagrody dla najlepszego filmu, najlepszego reżysera, najlepszego aktora pierwszoplanowego, najlepszej aktorki pierwszoplanowej oraz, za pracę Lawrence’a Haubena i Bo Goldmana, najlepszego scenariusza.
Zdobywając Oscara, Fletcher stała się dopiero trzecią kobietą, która zdobyła Oscara, nagrodę BAFTA i nagrodę Złotego Globu za pojedynczy występ. Jej wizerunek był tak nieusuwalny, że w 2020 roku serial Netflixa Ryan Murphy-Evan Romansky Zapadkowy – swego rodzaju prequel powieści i filmu, z Sarą Paulson w roli głównej – wystarczyłby tylko jednowyrazowy tytuł, by wywołać poczucie grozy i okrucieństwa, jakie niosły ze sobą Fletcher dekady wcześniej.
Wpływ zdobycia Oscara był, jak później wspominała, radosny, ale ulotny. W wywiadzie z 1995 r. z New York Times, poradziła tegorocznym zwycięzcom: „Po prostu ciesz się tym; to sprawi, że będziesz cudownie szczęśliwy na noc. Ale nie oczekuj, że zrobi to cokolwiek w twojej karierze.
„Dostałem Oscara, gdy miałem 41 lat” — powiedział 60-letni Fletcher. „Gdybym miał 23 lata, trudno byłoby sobie z tym poradzić. Cholera, w moim wieku trudno było sobie z tym poradzić. To było jak rzucenie materiałem wybuchowym.
W tym samym wywiadzie przypomniała proroczy komentarz urodzonego w Czechach Formana, wygłoszone za kulisami podczas wieczoru oscarowego. – Milos powiedział: „Teraz wszyscy zrobimy klapy”. To była prawda. zrobiłem Heretyk – drugi Egzorcysta — i była to wielka klapa. Milos zrobił Ragtime. A Jack zrobił [The] Przerwy w Missouri. To czeska przepowiednia”.
Egzorcysta II: Heretyk (1977) zapoczątkował serię głośnych, ale mniej udanych filmów dla Fletchera: Tani detektyw (1978), Dama w czerwieni (1979), Burza mózgów (1983), Niebieska stal (1990) i Okrutne zamiary (1999), m.in. W bardziej pamiętnej roli zagrała Ratched-esque matkę Karen i Richarda Carpenterów w filmie telewizyjnym z 1989 roku Historia Karen Carpenter.
Odrodzenie kariery rozpoczęło się zaledwie kilka lat później, kiedy w 1993 roku wcieliła się w powtarzającą się rolę przebiegłego bajorańskiego przywódcy religijnego Kaia Winna Adamiego na Star Trek: Deep Space Nine. W 1996 gościła na Ogrodzenia pikietowe jako kolejna zimna jak lód postać, grająca wyobcowaną matkę burmistrza miasta (w tej roli głucha aktorka Marlee Matlin). Jako kobieta, która odrzuciła swoją niesłyszącą córkę, Fletcher otrzymała nominację do nagrody Emmy.
Fletcher była nominowana do kolejnej nagrody Emmy za swój gościnny występ w 2004 roku jako starsza nauczycielka muzyki na Joanna z Arkadii.
Kolejne role telewizyjne obejmowały występy na Siódme niebo, prywatna praktyka a od 2011-12, Bezwstydny, w którym pamiętnie powróciła jako gotująca metamfetaminę więzienna matka Franka Gallaghera Williama H. Macy’ego. Jej ostatni film telewizyjny był w komedii Netflix z 2017 roku Szefowa.
Fletcher była żoną producenta filmowego Jerry’ego Bicka od 1959 do ich rozwodu w 1977. Przeżyła ją synowie John i Andrew Bick; wnuczka Emilee Kaya Bick; siostra Roberta Ray i szwagier Edward Ray; oraz 10 siostrzenic i siostrzeńców.