Istnieje długa linia wielkich ojców sitcomów. Niektórzy wspierali; inne były po prostu śmieszne. Jest też Red Forman (Kurtwood Smith) z serialu „Różowe lata 70.”.
Był surowym, szorstkim autorytetem, Ericem (Topher Grace), a jego przyjaciele nieustannie musieli pracować, żeby nie wpaść w kłopoty, czy to związane z koncertem poza miastem, czy kradzieżą piwa. Red nie wahał się rzucić komuś w twarz wulgaryzmów, jeśli doprowadzał go do szału, i zwykle był dość ostrożny ze swoimi emocjami. Red miał wiele wyróżniających się przezabawnych momentów w całym „Różowym programie z lat 70.” i bez wątpienia jednym z największych losów w „Różowym programie z lat 90” było to, że fani będą mogli zobaczyć, czy Red złagodniał na starość.
Odpowiedź na to pytanie brzmi: „Tak jakby”. Nadal nie powstrzymuje się od mówienia dzieciom, żeby wyniosły się z jego domu, ale nie jest tak szorstki w stosunku do swojej wnuczki Lei (Callie Haverda), jak był w stosunku do Erica. Według Smitha Red potajemnie lubi mieć dzieci w domu w 1995 roku.
Red Forman odzyskuje siły, gdy irytują go dzieci
Już od pierwszych chwil „Różowego programu z lat 90.” widać wyraźnie, że Red Forman jest chłodniejszy niż w „Różowym programie z lat 70.”. Kiedy widzi Kitty (Debra Jo Rupp) tańczącą w kuchni, dołącza do niej. Ale jego spokojna emerytura zostaje wkrótce wywrócona do góry nogami, gdy Leia postanawia spędzić lato z dziadkami, co oznacza, że ona i wszyscy jej nowi przyjaciele będą spędzać czas w piwnicy. Red na początku nie wydaje się z tego zadowolony (chociaż Kitty jest zachwycona), ale zdecydowanie nie jest tak surowy w stosunku do tej nowej partii świeżych twarzy, jak dzieciaki, z którymi miał do czynienia w latach 70.
Kurtwood Smith mówił nawet o tym, jak Red jest nieco inny w „Różowym programie z lat 90.”, stwierdzając: „Myślę, że Red myśli, że był szczęśliwszy niż na emeryturze i bez dzieci, ale zdaje sobie sprawę, że kiedy to się zacznie, [the circumstances] ożywia go” (za pośrednictwem New York Post). Przez cały pierwszy sezon „That ’90s Show” Red wciąż udowadnia, że potrafi się złościć, ale nie jest to tak ostre. Smith mówi dalej: „Zamierza oczywiście narzekać — taki już jest — ale widzimy, jak reaguje na niektóre dzieci. On jest jak: „Wynoś się! Wysiadać!’ ale w końcu daje jednemu z nich swoją flanelową koszulę i mówi: „Ach, nie rób z tego wielkiej sprawy”.
Czerwony jest nadal dziwakiem i wartościowym przeciwnikiem dla nastolatków. Istotną częścią jego charakteru jest konflikt w „Różowym programie z lat 70.” lub „Różowym programie z lat 90.”. Ale dobrze jest widzieć, jak się uspokaja, gdy dorasta.