Jak większość istniejących sitcomów, „Community” słynęło ze swoich świątecznych specjałów. Wiedziałeś, że pod kierownictwem Deana Craiga Peltona (Jim Rash) uczniowie w Greendale zaplanują zabawne zajęcia, które nieuchronnie pogrążą się w chaosie. Nawet coś tak ciepłego i uroczego, jak świąteczny dodatek specjalny, zostało kilkakrotnie potraktowane jako „Społeczność”, z być może najlepszym przykładem pochodzącym z sezonu 2 „Niekontrolowane święta Abeda”. Większość ludzi może pamiętać epizod z udziałem gliny, ale w jego sercu chodzi o przezwyciężenie utraty rodzicielskiej postaci i odnalezienie własnego znaczenia w okresie świątecznym.
Właśnie dlatego „Wspólnota” do dziś jest tak ukochana przez publiczność. Jasne, w ciągu sześciu sezonów było mnóstwo żartów i hijinków (jeszcze nie ma filmu, niestety), ale serial wiedział również, jak uderzyć cię w struny serca. To sprawiało, że czułeś coś, kiedy najmniej się tego spodziewałeś. Dotyczy to wszystkich odcinków Halloween „Społeczność”.
„Paranormalne rodzicielstwo” (Sezon 4, Odcinek 2)
Żaden odcinek Halloween „Społeczność” nie jest wręcz zły, ale „Paranormal Parentage” uderza tylko odrobinę inaczej niż reszta wpisów na tej liście. Nadal ma ocenę 7,5/10 na IMDb z historią, w której większość załogi Greendale udaje się do domu Pierce’a (Chevy Chase) po tym, jak zamknął się w pokoju paniki i podobno zobaczył ducha swojego ojca. Spędzają resztę odcinka na podobnej do Scooby-Doo misji, aby znaleźć kod otwierający drzwi, podczas gdy Jeff (Joel McHale) konfrontuje własne problemy z tatą.
W tym odcinku jest mnóstwo rzeczy, które można pokochać, jak na przykład cytat wszech czasów wielkiego Abeda (Danny Pudi): „Pamiętam, kiedy ten program dotyczył college’u”. Jednak po prostu nie może uciec od skojarzeń z mocno oczernianym czwartym sezonem „Społeczności” (poprzez Screen Rant). To był rok, w którym Dan Harmon został usunięty z roli showrunnera, a wielu fanów uważa, że zawarte w nim odcinki po prostu nie są tak dobre, jak klasyczna „Społeczność”. „Paranormal Parentage” może być częścią „roku wycieku gazu”, ale to nie znaczy, że sezon jest pozbawiony zalet. A „Paranormal Parentage” jest tego doskonałym przykładem.
„Wprowadzenie do statystyk” (Sezon 1, Odcinek 7)
W swej istocie „Społeczność” to spektakl o odnalezieniu własnej rodziny i uświadomieniu sobie, że twoi przyjaciele mogą być tak samo bliskimi, jak osoby spokrewnione z tobą. Pierwszy sezon naprawdę najlepiej ilustruje ten temat, zwłaszcza w odcinku „Wprowadzenie do statystyk”. W pierwszym Halloweenowym odcinku serialu Annie (Alison Brie) prowadzi imprezę Dia de Los Muertos i ma nadzieję, że obecność Jeffa zachęci innych uczniów do pojawienia się. Jedyny problem polega na tym, że Jeff chce zdobyć punkty ze swoją nauczycielką statystyki, Michelle (Lauren Stamile), więc puszcza imprezę, żeby być z nią.
„Wprowadzenie do statystyk” zdobywa punkty za położenie podwalin pod każdy kolejny nadchodzący odcinek Halloween. Widzowie nie tylko czekaliby z niecierpliwością na historię odcinka Halloween, ale także przewidzieli, co główni bohaterowie będą nosić jako kostiumy. Abed idzie na całość z Batmanem, podczas gdy Jeff uważa, że jest zbyt fajny, by idealnie dopasować kostiumy w naturze, jednocześnie oferując mnóstwo zabawnych kawałków. Bardziej niż prawie każdy inny sitcom, „Community” wyszedł z bramy mocny ze świetnymi odcinkami w swoim pierwszym sezonie.
Horror Fiction w siedmiu upiornych krokach (sezon 3, odcinek 5)
„The Simpsons” sprawiło, że modne stało się nagranie odcinka antologii na Halloween dzięki serii „Treehouse of Horror”. Czasami jedna opowieść o terrorze nie wystarczy i trzeba wcisnąć jak najwięcej. To jest ścieżka, którą „Społeczność” postanowiła obrać w swoim Halloweenowym odcinku sezonu 3, „Horror Fiction in Seven Upiorny Steps”.
Konfiguracja jest stosunkowo prosta. Britta (Gillian Jacobs) przeprowadziła psychologiczny test osobowości na swoich przyjaciołach i odkryła, że jeden jest zabójczy. Aby ustalić, który to jest, postanowiła opowiedzieć przerażającą historię, aby zobaczyć, jak wszyscy zareagują. Źle interpretując sytuację, wszyscy chodzą wokół stołu, aby opowiedzieć swoją własną straszną historię, co skutkuje mnóstwem śmiechu i odpowiednim zwrotem akcji na końcu.
„Horror Fiction in Seven Spooky Steps” pomaga ugruntować status serialu jako czegoś innego niż cokolwiek innego w kablu w tamtych czasach. Nie bało się zdobyć szaleństwa z założeniem i musisz docenić dbałość o szczegóły w tym odcinku eksponatów. Na przykład zaczyna się od tego, że Annie wypowiada słowo „Sok z żuka”, po raz trzeci w serii. Na zawołanie facet ubrany w kostium z soku z żuka podchodzi do okna za nią. Musisz tylko trochę docenić ten poziom zaangażowania.
Epidemiologia (Sezon 2, Odcinek 6)
„Community” było w najlepszym wydaniu, gdy mocno parodiowało istniejące gatunki. Jego odcinki paintballowe były klasykami, ponieważ włączyły do fabuły naprawdę wyjątkowe sekwencje filmów akcji. A „Basic Rocket Science” pozostaje niedocenianym klejnotem ze względu na to, jak umiejętnie pobiera punkty fabuły z kosmicznych biografii. Podczas drugiego sezonu serial postanowił swobodnie zapożyczyć się z filmów o zombie, aby uzyskać prawdopodobnie najlepszy odcinek Halloween, jaki kiedykolwiek wyemitowano, „Epidemiologia”.
Greendale Community College organizuje imprezę, na której jedzenie składa się ze starych racji wojskowych kupionych w sklepie z nadwyżek. Skażone jedzenie wkrótce zamienia uczniów w monstrum przypominające zombie, a grupa badawcza musi wymyślić, jak wszystkich uratować. Odcinek to mnóstwo zabawy i imponujące, jak naprawdę przerażające stają się rzeczy, na przykład kiedy Chang (Ken Jeong) wybija okno i horda zombie rzuca się na Annie. Fajnie się to ogląda, ale „Epidemiologia” nigdy nie traci tempa, doskonale równoważąc elementy horroru i komedii.
Jakość tego odcinka nie umknęła krytykom, a Sean Gandert z Paste Magazine napisał w momencie jego wydania: „To jeden z tych specjalnych odcinków, które naprawdę przesunęły granice serialu i szczerze mówiąc, nawet go wolałem do „Modern Warfare” — to może być jak dotąd najlepszy odcinek serialu”. Szczerze mówiąc, nie mogliśmy się zgodzić.