Premiera trzeciego sezonu najnowszego pojazdu Ryana Murphy’ego do komentarzy społecznych i refleksji, „Impeachment: American Crime Story”, będzie miała premierę na FX 7 września 2021 roku. i integralną częścią skandalu. W serialu wystąpią wagi ciężkiej „American Horror Story” Sarah Paulson jako Linda Tripp, Beanie Feldstein jako Monica Lewinsky (która występowała jako producent w serialu), Clive Owen jako Bill Clinton, Edie Falco jako Hillary Clinton i Dan Bakkedahl jako Kenneth Starr .
Równie ważna dla narracji o wielkim skandalu z 1998 roku jest urzędniczka cywilna i powódka molestowania seksualnego Paula Jones, przedstawiona we wcieleniu Murphy’ego z mocno umalowaną – ale nie mniej rozpoznawalną – twarzą.
Fani serii „American Crime Story”, którzy dostrzegli Jonesa w zwiastunie „Impeachment”, mogli zauważyć, że pod tymi wszystkimi kędzierzawymi włosami i kredką do oczu była to nie kto inny jak Annaleigh Ashford. Chociaż kariera Ashford rozkwitła i zyskała uznanie krytyków na scenie na Broadwayu, zagrała także w wielu filmach i serialach telewizyjnych, zarówno w powtarzających się rolach, jak iw pojedynczych odcinkach.
Annaleigh Ashford przeszła z Broadwayu do Betty w „Mistrzach seksu”
Chociaż Ashford może być najbardziej znana z roli dynamicznej, skonfliktowanej i przełomowej postaci Betty DiMello w nagradzanym dramacie historycznym Showtime „Mistrzowie seksu”, odniosła sukces jako aktorka teatralna i filmowa na długo przed tym, jak dostała tę rolę w 2013 roku. Według IMDb, Ashford otrzymała nagrodę Tony Award, Drama Desk Award i Outer Critics Circle Award za „You Can’t Take It With You”, a następnie zagrała w wielu innych udanych produkcjach scenicznych i pojawiła się często w serialach takich jak „Seks w wielkim mieście”, „Prawo i porządek” i „Wielkie C”. Ashford wystąpiła także w internetowym serialu komediowym „Tylko zgłoszenia”, który dał fanom zabawne spojrzenie od środka na proces castingów i przesłuchań w świecie teatru.
Ashford następnie wystąpiła u boku swojej przyszłej gwiazdy „Impeachmentu” Edie Falcon w „Pielęgniarce Jackie”, a po zagraniu w Columbię w reboot filmu telewizyjnego „The Rocky Horror Picture Show” (podtytuł „Zróbmy ponownie zakręcenie czasu”). ), dostała przełomową rolę telewizyjną jako Betty w „Mistrzach seksu”. Niedługo potem aktorka wystąpiła u boku Brie Larson z Marvela w „Unicorn Store” Netflixa, a w 2019 roku wcieliła się w postać Shelly Rozansky w czterech odcinkach serialu Paramount+ i „Younger” TV Land.
Annaleigh Ashford jest gwiazdą „B Positive”
Do 2019 roku Annaleigh Ashford była rozpoznawalną twarzą wielu widzów telewizyjnych i chociaż zagrała tylko w trzech odcinkach serialu „Niewiarygodne” Netflixa, jej postać, Lilly Darrow, reprezentowała ważną grupę demograficzną ofiar napaści na tle seksualnym. W serialu asertywna postać Ashford jest zdmuchnięta i zasadniczo nazwana histeryczką przez policję, która dławi swój raport o ataku aż do wypicia „herbaty kava kava” przed snem (innymi słowy, jest klasycznym przykładem „dobrze” systemu „czy byłeś pijany/na haju/w inny sposób odurzony?” odpowiedzi na każdą ofiarę napaści, która nie jest idealnym świadkiem).
Po roli w „Niewiarygodnym” Ashford zagrała jedną z głównych ról w komedii stacji CBS „B Positive”. Ashford gra w nim niekonwencjonalną i „szorstką na krawędzi” Ginę Dąbrowski, która oferuje oddanie jednej ze swoich nerek walczącemu samotnemu ojcu, Drew Dunbarowi, granemu przez Thomasa Middleditcha. W niedawnym wywiadzie dla Broadway.com aktorka mówiła obszernie o swojej miłości do komedii i sitcomów, i nazwała swoją rolę w serialu CBS „spełnieniem najbardziej marzeń”. Weteranka Broadwayu i gwiazda telewizji wyjaśniła, że jest „bardzo wdzięczna za sztukę komedii sitcomów. Wywodzi się ona z wodewilu i wszystkich wspaniałych komedii wczesnego Broadwayu”.
Podczas gdy jej rola jako Pauli Jones jest daleka od jej nagrodzonej Tony roli u boku Jake’a Gyllenhaala w „Nie możesz wziąć tego ze sobą”, Ashford bez wątpienia będzie wzywać do swojej wszechstronności i zasięgu jako aktorki, aby wprowadzić niuanse. i empatia dla jednej z wielu kobiet, które Murphy stara się podkreślić w „Impeachment”.