Zmarł Colin Powell, pierwszy czarnoskóry sekretarz stanu, który odegrał wpływową rolę w kształtowaniu polityki zagranicznej i wojskowej w administracji Ronalda Reagana, George’a HW Busha i George’a W. Busha.
Jego rodzina powiedziała na Facebooku, że „zmarł dziś rano z powodu komplikacji po Covid 19. Był w pełni zaszczepiony”.
„Chcemy podziękować personelowi medycznemu w Narodowym Centrum Medycznym Waltera Reeda za ich opiekuńcze leczenie” – powiedziała rodzina. „Straciliśmy niezwykłego i kochającego męża, ojca, dziadka i wspaniałego Amerykanina”.
Powell miał 84 lata.
Czterogwiazdkowy generał był także pierwszym czarnoskórym przewodniczącym Połączonych Szefów Sztabów, pełniąc tę funkcję za administracji George’a HW Busha w latach 1989-1993 oraz jako doradca ds. bezpieczeństwa narodowego w latach 1988-1989 za administracji Reagana. Jako sekretarz stanu podczas pierwszej kadencji George’a W. Busha, w latach 2001-2005, Powell kierował polityką zagraniczną USA w następstwie ataków terrorystycznych z 11 września i późniejszej inwazji na Irak.
Ale wpływy i profil Powella wykraczały poza politykę wojskową i zagraniczną, ponieważ przewodniczył organizacji młodzieżowej America’s Promise i jako mówca publiczny, często skupiając się mniej na partyzantyzmie, a bardziej na tym, co nazywał „rozsądnym centrum”. Jako jeden z najpopularniejszych Amerykanów był powszechnie postrzegany jako potencjalny kandydat na prezydenta w 1996 roku, ale ostatecznie zdecydował się nie startować w tym roku.
„Takie życie wymaga powołania, którego jeszcze nie słyszę”, powiedział Powell, ogłaszając pod koniec 1995 roku, że nie będzie startował.
Nie oznaczało to, że Powell odchodził z życia publicznego. Kiedy George W. Bush został wybrany w 2000 roku, dołączył do administracji jako sekretarz stanu, zapisując się do historii jako najwyższy rangą Afroamerykanin we władzy wykonawczej.
W oświadczeniu Bush powiedział, że Powell był „świetnym urzędnikiem publicznym, począwszy od swojego czasu jako żołnierz w Wietnamie. Wielu prezydentów polegało na radach i doświadczeniu generała Powella”.
Bush dodał: „Był takim ulubieńcem prezydentów, że dwukrotnie zdobył Prezydencki Medal Wolności. Był bardzo szanowany w kraju i za granicą. A co ważniejsze, Colin był człowiekiem rodzinnym i przyjacielem. Laura i ja przesyłamy Almie i ich dzieciom nasze szczere kondolencje, gdy wspominają życie wielkiego człowieka”.
Oprócz żony Almy, Powell pozostawił swoje dzieci Linda, aktorka; Annemarie, producentka; oraz Michael, prezes NCTA – Stowarzyszenia Internetu i Telewizji oraz były przewodniczący FCC.
Wpływ Powella na bezpieczeństwo narodowe i politykę zagraniczną USA stał się znany jako Doktryna Powella na początku lat 90., która generalnie głosiła, że działania wojskowe należy ograniczać, gdy istnieje jasny cel i strategia wyjścia, gdy wyczerpane są opcje dyplomatyczne i gdy istnieje szerokie wsparcie międzynarodowe. Było to widoczne podczas pierwszej wojny w Zatoce, która trwała około sześciu miesięcy od 1900 do 1991 roku, kiedy kierowana przez USA koalicja użyła siły, by eksmitować siły irackiego przywódcy Saddama Husajna z Kuwejtu.
Jednak doktryna Powella weszła w konflikt z innymi członkami administracji George’a W. Busha w okresie poprzedzającym inwazję na Irak w 2003 roku i po niej. Jego przemówienie do ONZ w tym roku uzasadniło podjęcie działań militarnych. Przemówienie zawierało jednak błędną inteligencję i błędy merytoryczne, ponieważ wysuwało pogląd, że Husajn ma broń masowego rażenia i należy go powstrzymać. Powell powiedział później Barbarze Walters z ABC News, że przemówienie brzmiało: „zawsze będzie częścią mojego rekordu. To było bolesne. Teraz to boli”.
„Było kilka osób w środowisku wywiadowczym, które wiedziały w tym czasie, że niektóre z tych źródeł nie były dobre i nie należy na nich polegać, i nie odzywały się” – powiedział. „To mnie zdewastowało”.
Powell opuścił administrację pod koniec pierwszej kadencji George’a W. Busha, a następnie zasiadał w radach dyrektorów i przemawiał publicznie, a także był poszukiwaną postacią komentującą stan polityki USA. Poparł Baracka Obamę w 2008 roku, zrywając z innymi republikanami, gdy ubolewał nad wyborem Sarah Palin przez nominowanego przez GOP Johna McCaina na towarzyszkę. Ponownie poparł Obamę w 2012 roku, a także Hillary Clinton w 2016 roku i Joe Bidena w 2020 roku. Po oblężeniu Kapitolu w styczniu Powell wezwał Donalda Trumpa do rezygnacji i powiedział w CNN: „Nie mogę już nazywać siebie Republikański.”
Colin Luther Powell urodził się 5 kwietnia 1937 roku w Harlemie, jako syn jamajskich imigrantów i wychował się w południowym Bronksie. Rozpoczął służbę wojskową w City College w Nowym Jorku, wstępując do Korpusu Szkoleniowego Biura Rezerwy. W armii amerykańskiej spędził 35 lat, w tym dwie wizyty w Wietnamie, najpierw w 1962 jako jeden z zespołu doradców wysłanych przez prezydenta Johna F. Kennedy’ego, a później w 1968. Następnie złamał kostkę podczas katastrofy helikoptera, ale później został odznaczony Medalem Żołnierza za ratowanie tych w płonącym wraku.
Nie jest jasne, jak i kiedy Powell zakontraktował Covid-19. Jednak według CDC osoby nieszczepione mają 11-krotnie wyższe ryzyko zgonu z powodu COVID-19 niż osoby w pełni zaszczepione.