Skip to content

Cathy Yan po raz pierwszy zadebiutowała jako reżyserka telewizyjna w filmie „Sukcesja”; Otrzymanie błogosławieństwa Courtney Love za używanie piosenki Nirvana

12 de lipiec de 2022
image001

Cathy Yan jest wielką fanką Dziedziczenie, więc jej debiut jako reżyser telewizyjny w przebojowym serialu HBO wydawał się wystarczającą nagrodą. We wtorek Yan otrzymała swoją pierwszą nominację do nagrody Emmy za odcinek 3 sezonu „The Disruption”.

„To było naprawdę pomocne, że byłem takim fanem serialu. Czułam, że naprawdę zależy mi na tych postaciach i wiedziałam, że takowe są” – mówi Yan po nominacji. „Chciałem tylko zobaczyć, co się dzieje. Czytanie scenariusza po raz pierwszy, a także oglądanie czytanego stołu, który był nad Zoomem z powodu Covida, było niesamowitym przeżyciem. Samo bycie częścią serialu było dreszczykiem emocji. Byłem od dawna fanem i miałem obsesję na punkcie świata. Zrobienie tego było dla mnie wielkim zaszczytem i to była premia za kręcenie w Nowym Jorku, moim domu”.

Jednym z najbardziej godnych uwagi elementów odcinka było włączenie przeboju Nirvany „Rape Me”, po aprobacie wdowy po autorze piosenek Kurcie Cobainie, Courtney Love – coś, co mówi Yan, nie zdarza się często.

„Byłem zdenerwowany, że nie zostanie zaakceptowany, ponieważ kontekst piosenki może być przyjęty tak czy inaczej”, wspomina Yan. „Słyszeliśmy też, że jest dość wybiórcza, jeśli chodzi o to, kto może używać piosenek Nirvany. Odbyliśmy tak wiele rozmów o tym, jakiej piosenki użyć, ale ta była idealna. Na szczęście zatwierdziła to, ponieważ nie mieliśmy innego wyjścia. Myślę, że jest również fanką serialu i bardzo ją wspierała”.

Tytuł odcinka to apropos Yana, zakłócacza, którego inne prace obejmują także reżyserię 2018 roku Martwe świnie i hitem Warner Bros. 2020 Ptaki drapieżne. Skupienie się na filmie Harley Quinn uczyniło ją pierwszą Azjatką, która wyreżyserowała film o superbohaterach.

„Myślę, że posiadanie wzorów do naśladowania jest pomocne. Kiedy dorastałam, w ogóle było niewielu Amerykanów pochodzenia azjatyckiego, którzy reżyserowali, a na pewno mniej kobiet takich jak ja – opowiada. „Jeśli [seeing me as a director] jest pomocny dla każdego w jakikolwiek sposób, a jeśli pokazuje komuś inne spojrzenie na niektóre z tych historii, to bardzo upokarzające jest być częścią tego”.

Czy ten post był pomocny?