EKSKLUZYWNY: Dom Smoka Gwiazda Milly Alcock mówi mi, że zadebiutuje w profesjonalnym teatrze w londyńskim Teatrze Narodowym, grając mściwą Abigail Williams w potężnym dramacie Arthura Millera Tygiel.
22-latka przyznaje, że jest „zawstydzona” perspektywą stąpania po deskach należącego do Camerona Mackintosha Gielgud Theatre przez ściśle ograniczony sezon od 7 czerwca do 2 września.
Lyndsey Turner, która wyreżyserowała coś, co zostało nazwane Benedictem Cumberbatchem Mała wioska w Barbican osiem lat temu, wystawił reaktywację Millera na National zeszłej jesieni z Erin Doherty — która grała księżniczkę Annę w Korona — jako Abigail.
Alcock jest pierwszym członkiem obsady zarezerwowanym na transfer na West End. „To byli jedyni, którzy zaproponowali mi pracę, wiesz, co mam na myśli?” zaśmiała się.
To pierwsza rola, którą podpisała, odkąd grała młodszą księżniczkę Rhaenyrę Targaryen w pierwszych pięciu odcinkach HBO Gra w Trony prequel Dom Smoka.
„To bardzo szybko zmieniło moje życie i już nigdy nie będzie takie samo” — mówi urodzona w Sydney aktorka o obsadzie Serie.
„Teraz mogę robić wszystkie te wspaniałe, niesamowite rzeczy, które naprawdę chcę robić, i wciąż zastanawiam się, co to jest. Twoje marzenia nie powinny się spełniać w wieku 21 i 22 lat.
„Nie powinno się na to pozwalać” — upiera się.
„Muszę jeszcze trochę spieprzyć — na przykład nie powinnam być tak młoda bez nadzoru na co dzień” — dodaje.
Breaking Baz pyta, czy którakolwiek z plotek o jej powrocie w drugim sezonie jest prawdziwa Dom Smoka w scenach retrospekcji „Nie. Gotowe – mówi stanowczo.
Alcock mówi, że sztuka Millera o procesach czarownic i powieszeniach z Salem, wystawiona po raz pierwszy na Broadwayu 70 lat temu, pozostaje aktualna w dobie mediów społecznościowych. „To jak walka kogutów na miarę naszych czasów” — mówi. „Myślę, że ludzie boją się tego, czego nie znają i nie rozumieją”.
Jej ocena, jak Tygiel łączy się z naszą kulturą konfrontacji? „To prawie tak, jakbyśmy wszyscy wchodzili w interakcje z tą niekontrolowaną salą sądową, jaką jest Internet, i nieustannie zaciemniamy sobie nawzajem osąd dezinformacją”.
Teatr „doda mi formy” – mówi.
To nie lada rola dla nowicjusza scenicznego. Zagrała w produkcji pt Czerwony Kapturek na biegunach „Kiedy miałem jakieś 7 lat. Nie zagrałem porządnej sztuki. Grasz w sztukach w szkole średniej i tak dalej, ale ja nigdy wcześniej nie robiłam sztuki zawodowo” – wyjaśnia.
Dla niej możliwość zagrania w przedstawieniu Teatru Narodowego jest „bardzo ekscytująca i surrealistyczna, mega spełnieniem marzeń”.
Jednak Alcock wyznaje, że jest „przerażona” perspektywą udziału w cieszącej się uznaniem produkcji arcydzieła. „Ale myślę, że to całkiem nieźle. To rzuca mnie prosto w to.
Lyndsey Turner jest teraz na końcowych przesłuchaniach do reszty firmy.
Po raz kolejny Turner współpracuje z scenografem Esem Devlinem, śledząc ich wspólną pracę nad filmem Hamleta Benedicta Cumberbatcha I Numer w Old Vic.
Devlin’s reprezentowała także na West Endzie za swoje wielokrotnie nagradzane dekoracje do produkcji reżysera Sama Mendesa Trylogia Lehmana, obecnie w Gillian Lynne Theatre. Powstał w National i jest koprodukcją z Neal Street Productions założonym przez Mendesa, Pippę Harris i Caro Newling.
Oto autorzy produkcji The Crucible at the Gielgud: projektantka kostiumów, Catherine Fay; projektant oświetlenia, Tim Lutkin; projektant dźwięku, Tingying Dong (projektowanie treści); projektant dźwięku, Christopher Shutt (projekt systemu); kompozytorka i aranżerka Caroline Shaw; dyrektor muzyczny i aranżer Osnat Schmool z obsadą Alastaira Coomera i Naomi Downham; zastępca dyrektora, Blythe Stewart; współpracownik scenografa, Ellie Wintour; współpracownik projektanta oświetlenia, Max Narula; reżyser walk, Bret Yount; reżyserzy intymności, Ita O’Brien i Louise Kempton; trenerzy dialektów, Danièle Lydon i Hazel Holder; zastępca dyrektora muzycznego, Alice Grant